铁观音的第一印象

十多年前我在北京就品尝过安溪铁观音。应该是2005年左右，当时在北京，安溪铁观音很火，大家都喝，一些党政机关、企业、家庭都把它列入办公室必备饮品。夏季，人们把它当做防暑降温饮料使用。机缘巧合，有次在北京马连道，我认识了一个茶贩，忘记他是哪里人，记忆中他家庭很困难，一家四口人和一袋又一袋的茶叶蜗居在一个不足二十平方米小店里，一个小桌子，用餐时当饭桌，客人来了当茶桌试茶，客人走了就让孩子做作业。

我找他买茶，一来喜欢铁观音的味道，二则尽我微薄之力，希望能改善他们一家人的生活。让我记忆犹新的，就是那两个孩子憧憬的眼神。他们除了学习还要帮忙干活，跟北京的孩子比起来，总觉得他们特别不容易。这也是我初遇铁观音的第一印象。

其实，对茶的品质，制法什么的，我几乎不懂，特别是安溪铁观音，那就是一门深奥的学问。喝了一段时间，断断续续听到一些安溪铁观音的负面新闻，于是就放弃了。虽然如此，但安溪人对安溪铁观音的执着，让我始终有一种敬畏之情。

机缘巧合，有幸结缘中国乌龙茶之乡的安溪，今年是我到安溪尚卿观音寺的第九个年头，耳闻目染中，对铁观音有了更深的认识。秋茶采摘伊始，尚卿中心小学的马老师、余老师做向导，与他们去了一趟被誉为“中国茶叶第一镇”的感德。

一路上，两位老师为我普及了很多铁观音知识。他们对茶叶研究颇深，由衷的热爱着铁观音这棵树、这杯茶，铁观音对他们来说，是粮食，不只是物质的粮食，还是精神食粮。期间，我们走访感德茶师傅馆、茶农家、街道茶市，登茶山、逛茶市，了解到一片茶叶,从茶树到茶杯,是一段复杂而又充满变化的过程，更让我萌生对这片土地的敬畏。

在感德茶师傅馆、在淳朴好客的茶农家里、在茶市，品鉴氛围浓厚，西装革履的茶商，短衫挽袖的茶农，男女老少，本地人外乡人，在一排排纯白的盖碗面前闻香咂舌，虔诚而迷醉。“流香雀舌延诗梦，烹雪龙涎洗俗肠”。在这里，每一盏茶，都有自己的姓氏，每一个人都有自己的茶经。空气中漂浮着淡淡的茶香，到处热气腾腾，铁观音的香气，唤醒的不只是舌尖，还有这方土地的热气。往茶山、茶农家的路，路窄弯多，一岭又一岭，山巅又一巅，有的山路仅容一辆车通过，车轮子都在路边缘了，走得我心惊胆战的，然而茶农们每天都步履轻盈，穿梭奔跑在小道上。

从植物本身来说，安溪铁观音是一棵平凡而普通的树，然而勤劳智慧安溪人，赋予它神圣的使命。在茶山，我看到那满山遍野的茶园与远山黛色相融相映，郁郁葱葱。在茶农家，朴实的茶农用他不太顺溜的普通话和娴熟的技艺，给我们阐释铁观音茶叶的涅槃重生，采、晒、凉、摇、炒、揉、捻、烘、焙，从一片片茶叶到一粒粒茶米，24小时，植物的天然香气在一次次摇摆与烘烤中不断提取。这一片小小的茶叶，在整个制作过程中，始终散发着芬芳，沁人心脾！那些茶农们，用勤劳智慧的双手，提取了大自然最美的馈赠给大家，值得敬畏！

从感德回来，我从禅室里翻出弟子们送的茶碗茶瓯茶洗，泡自己亲手挑拣（剔除茶梗，铁观音成品茶最后一道工序）的安溪铁观音，有时一个人，有时三五个，每天都徘徊于铁观音的幽兰香气、清雅汤色，庆幸于自己最终没有错过它。

安溪铁观音的制茶工序，是所有茶叶制作工序中最为复杂的，茶农的辛劳，不只是24小时的制作。要制作一泡好茶，需要长久的呵护，呵护土壤、呵护自然、呵护每一棵嫩芽，同时还需要天时地利的庇佑。茶叶的涅槃，历经多重磨难，却始终保持植物的本真，始终芬芳，遇到安溪铁观音，感受到了佛法的甘露，悟明心性，心即是经。

ฉันได้ลิ้มรส Anxi Tieguanyin ในปักกิ่งเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ควรเป็นประมาณปี 2548 ในขณะนั้น Anxi Tieguanyin เป็นที่นิยมอย่างมากในปักกิ่ง ทุกคนดื่ม หน่วยงานของรัฐ องค์กร และครอบครัวบางแห่งได้รวมเครื่องดื่มนี้ไว้เป็นเครื่องดื่มที่จำเป็นในสำนักงาน ในฤดูร้อนผู้คนใช้เป็นเครื่องดื่มป้องกันลมแดดและเครื่องดื่มเย็น บังเอิญไปเจอคนขายชาที่เมืองมาเหลียนเดา ปักกิ่ง ฉันลืมไปว่าเขามาจากไหน ในความทรงจำของฉัน ครอบครัวเขาลำบากมาก ครอบครัวสี่คนอาศัยอยู่ในพื้นที่เล็กๆ น้อยกว่า 20 ตร.ม. ถุงชาแบบถุงๆ ในร้าน มีโต๊ะเล็กๆ ที่ทำหน้าที่เป็นโต๊ะอาหารระหว่างมื้ออาหาร แขกจะมาเป็นโต๊ะน้ำชาเพื่อลองดื่มชา และเมื่อแขกออกไป ให้เด็กๆ ทำการบ้าน

ฉันขอให้เขาซื้อชา อย่างแรก ฉันชอบรสชาติของ Tieguanyin และอย่างที่สอง ฉันพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อปรับปรุงชีวิตครอบครัวของพวกเขา สิ่งที่ทำให้ฉันนึกถึงคือแววตาที่โหยหาของเด็กทั้งสอง นอกจากเรียนแล้วยังต้องช่วยงานอีกด้วย เมื่อเทียบกับเด็กๆ ในกรุงปักกิ่งแล้ว นี่เป็นความประทับใจแรกของฉันที่มีต่อเตี๋ยกวนยิน

อันที่จริงฉันไม่ค่อยเข้าใจคุณภาพของชา วิธีการเตรียม ฯลฯ โดยเฉพาะ Anxi Tieguanyin ซึ่งเป็นความรู้ที่ลึกซึ้ง หลังจากดื่มไปได้ซักพัก ฉันได้ยินข่าวเชิงลบเกี่ยวกับ Anxi Tieguanyin เป็นระยะๆ ฉันก็เลยยอมแพ้ ถึงกระนั้น การอุทิศตนของชาว Anxi ให้กับ Anxi Tieguanyin ก็ทำให้ฉันรู้สึกเกรงขามอยู่เสมอ

บังเอิญ ฉันโชคดีที่ได้รู้จัก Anxi บ้านเกิดของชาอู่หลงจีน ปีนี้เป็นปีที่เก้าของฉันในวัด Guanyin แห่ง Shangqing, Anxi และฉันมีความเข้าใจเกี่ยวกับ Tieguanyin มากขึ้น ในช่วงเริ่มต้นของการเก็บชาในฤดูใบไม้ร่วง ครู Ma และ Yu จากโรงเรียนประถม Shangqing Central ทำหน้าที่เป็นมัคคุเทศก์และไปที่ Gande ซึ่งเป็นที่รู้จักในนาม "เมืองชาอันดับ 1 ของจีน" ไปกับพวกเขา

ระหว่างทาง ครูทั้งสองได้เผยแพร่ความรู้เตยกวนยินให้ฉันมากมาย พวกเขามีการวิจัยอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับชาและรักต้นไม้และถ้วยของ Tieguanyin อย่างจริงใจ สำหรับพวกเขา Tieguanyin เป็นอาหารไม่ใช่แค่อาหารที่เป็นวัตถุ ระหว่างนั้นเราไปเยี่ยมบ้านอาจารย์ชากันเต ไร่ชา ตลาดชาข้างถนน ปีนขึ้นเนินชา และเดินเล่นรอบๆ ตลาดชา เราได้เรียนรู้ว่าชาชิ้นหนึ่ง ตั้งแต่ต้นชาไปจนถึงถ้วยน้ำชานั้นซับซ้อนและเต็มเปี่ยม ของการเปลี่ยนแปลง ความน่าเกรงขามของผืนแผ่นดิน

ในบ้านของอาจารย์ชากันเต ในบ้านไร่ชาที่เรียบง่ายและอัธยาศัยดี ในตลาดชา มีบรรยากาศการชิมที่เข้มข้น ได้กลิ่นอายหน้าไก่ว่าน เคร่งศาสนา และมึนเมา "ลิ้นนกหอมช่วยขยายความฝัน ปรุงน้ำลายมังกรหิมะ และล้างลำไส้" ที่นี่ ชาทุกถ้วยมีนามสกุลของตัวเอง และทุกคนก็มีคัมภีร์ชาเป็นของตัวเอง มีกลิ่นชาจาง ๆ ลอยอยู่ในอากาศ อบอ้าวไปทุกหนทุกแห่ง และกลิ่นหอมของ Tieguanyin ปลุกไม่เพียงแต่ปลายลิ้นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความร้อนของแผ่นดินด้วย ถนนไป Chashan และบ้านชาวไร่ชานั้นแคบและคดเคี้ยวหนึ่งสันหลังสันเขา, สูงสุดแล้วยอด. ถนนบนภูเขาบางแห่งอนุญาตให้รถผ่านไปได้เพียงคันเดียวและล้ออยู่ริมถนน ชาวไร่ชาเดินเบา ๆ ทุก ๆ วันรถรับส่งบนเส้นทาง

จากพืชเอง Anxi Tieguanyin เป็นต้นไม้ธรรมดาและธรรมดา แต่คน Anxi ที่ขยันและชาญฉลาดมอบให้กับภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์ ใน Chashan ฉันเห็นว่าไร่ชาทั่วเนินเขาและที่ราบผสมผสานกับทิวทัศน์ที่สวยงามของภูเขาที่อยู่ห่างไกลซึ่งเขียวชอุ่มและเขียวชอุ่ม ในไร่ชา ชาวไร่ชาธรรมดาๆ ใช้ทักษะภาษาจีนกลางและทักษะที่ไม่น่าพอใจของเขาเพื่ออธิบายให้เราทราบถึงการเกิดใหม่ของชา Tieguanyin นิพพาน ตั้งแต่การเก็บ ตาก เย็น เขย่า ทอด นวด บิด อบ และคั่ว จากใบชา สำหรับเมล็ดชาและข้าวเป็นเวลา 24 ชั่วโมง กลิ่นหอมตามธรรมชาติของพืชจะถูกสกัดอย่างต่อเนื่องระหว่างการเขย่าและการอบ ชาชิ้นเล็กชิ้นนี้ในกระบวนการผลิตทั้งหมดจะมีกลิ่นหอมสดชื่นเสมอ! ชาวไร่ชาเหล่านั้นใช้มือที่ขยันและเฉลียวฉลาดของพวกเขาได้ดึงของขวัญจากธรรมชาติที่สวยงามที่สุดมาสู่ทุกคนซึ่งคู่ควรกับความน่าเกรงขาม!

หลังจากกลับจากกันเด้ ฉันก็นำชามน้ำชาและถ้วยน้ำชาที่เหล่าสาวกมอบให้จากห้องเซน และทำอันซี เตี๋ยกวนยินที่ฉันเก็บเอง (ไม่รวมก้านชาและขั้นตอนสุดท้ายของชาที่ทำเสร็จแล้วของ Tieguanyin) บางครั้งก็อยู่คนเดียว บางครั้งสามครั้ง ห้า ฉันเดินเตร่กลิ่นหอมกล้วยไม้ของ Tieguanyin และสีซุปหรูหรา ทุกวัน ฉันโชคดีที่ฉันไม่ได้พลาดมันในตอนท้าย

กระบวนการผลิตชาของ Tieguanyin ใน Anxi เป็นกระบวนการที่ซับซ้อนที่สุดในบรรดากระบวนการผลิตชาทั้งหมด การทำงานอย่างหนักของเกษตรกรผู้ปลูกชาไม่ได้เป็นเพียงการผลิตตลอด 24 ชั่วโมงเท่านั้น ในการทำชาที่ดี คุณต้องได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นเวลานาน ดูแลดิน ดูแลธรรมชาติ ดูแลทุกหน่อ และในขณะเดียวกันก็ต้องการพรในเวลาและสถานที่ที่เหมาะสม นิพพานของชาได้ผ่านการทดลองหลายครั้งแต่ก็ยังคงรักษาความดั้งเดิมของต้นชาและมีกลิ่นหอมอยู่เสมอ เมื่อฉันได้พบกับ Anxi Tieguanyin ฉันรู้สึกถึงน้ำทิพย์ของพระพุทธศาสนาและตระหนักถึงธรรมชาติของจิตใจ หัวใจคือ พระสูตร