铁观音加工工序摇青

首先，铁观音的全部加工工序算下来是这样的:采摘→晾青→晒青→摇青→摊置→炒青→初揉→初烘→复揉→烘干。

其中，“摇青”这道工序，就是把许多茶叶放在一起，然后不停地摇晃，让它们相互碰撞。有手工摇青，也有机器摇青。

听起来好像很简单的样子，其实，这里头的讲究可多啦。

铁观音在摇青时，要保证茶叶的梗和叶有一定的水分含量差，并保持着亲水能力。这样子来运动，才能“走水”。

“走水”的意思，就是“通过摇青，使嫩梗中所含有的相当数量的芳香物质和含量比芽叶高出1至2倍的氨基酸和非酯型儿茶素随水分扩散到叶片，使之与叶子里面的有效物质结合，一道转化成更高更浓的香味物质”。

不知茶友你看懂了没，反正小编是没懂。其实说人话，就是摇青时，茶叶发生了一些化学反应，导致它变得更香了。既然能起化学反应，那这茶叶就必须是“活”的才行。

铁观音在摇青时，还要有攻有守，“三守一攻一补充”是秘诀。

第一次摇青要轻摇，还要时间短，第二次再比第一次稍增力度和时间，第三次同之。这第三次的摇青其实就是“守转攻”的一个转折点，太轻太重都不合适。

而第四次摇青，就要摇得重、摇得久，让叶子边缘有一定的损伤。这时应有青、臭气散发上来。

有经验的摇青师傅只要抓起茶叶一闻，就知道摇得如何了。

“一补充”呢，就是指当第四次摇青后，如果叶子的“红变”还不够，就要补充再摇一次了。

而这其中的分寸、把握就不是文章里能讲得明了。多年实践、慢慢累积经验才能做好摇青这一工序。

ขั้นแรก คำนวณขั้นตอนการประมวลผลทั้งหมดของ Tieguanyin ดังนี้: การหยิบ → การตาก → การทำให้แห้ง → การเขย่า → การแพร่กระจาย → การทอด → การนวดเบื้องต้น → การอบครั้งแรก → การนวดซ้ำ → การอบแห้ง

ในหมู่พวกเขา กระบวนการ "เขย่าสีเขียว" คือนำใบชาจำนวนมากมารวมกัน แล้วเขย่าไปเรื่อยๆ เพื่อให้ชนกัน มีการเขย่าด้วยมือและการสั่นของเครื่อง

ฟังดูง่าย แต่ในความเป็นจริง มีความประณีตมากมายที่นี่

เมื่อ Tieguanyin กำลังเขย่า จำเป็นต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าก้านและใบของชามีความชื้นแตกต่างกัน และรักษาความสามารถในการชอบน้ำ โดยการออกกำลังกายในลักษณะนี้เท่านั้นที่เราจะสามารถ "เดินบนน้ำ" ได้

"น้ำเดิน" หมายความว่า "โดยการเขย่าสีเขียวเพื่อให้สารอะโรมาติกที่มีอยู่ในลำต้นอ่อนและมีปริมาณกรดอะมิโนและคาเทชินที่ไม่ใช่เอสเทอร์เป็นจำนวนมากกว่าของตาและใบ 1 ถึง 2 เท่า กระจายสู่ใบด้วยน้ำ , เพื่อให้สามารถรวมกับสารที่มีประสิทธิภาพในใบเพื่อเปลี่ยนเป็นสารให้กลิ่นหอมที่สูงขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น”

ฉันไม่รู้ว่าคุณเข้าใจเพื่อนชาหรือเปล่า แต่ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แท้ที่จริงแล้ว เมื่อเขย่า ชาจะเกิดปฏิกิริยาทางเคมีบางอย่างขึ้น ซึ่งทำให้ชามีกลิ่นหอมมากขึ้น เนื่องจากมันอาจทำให้เกิดปฏิกิริยาทางเคมี ชาจึงต้องมี "ชีวิต"

เมื่อเตยกวนยินเขย่าวัยเขาต้องมีทั้งรุกและรับ "สามป้องกัน หนึ่งรุกและหนึ่งเสริม" เป็นความลับ

ครั้งแรกที่คุณเขย่าสีน้ำเงิน คุณต้องเขย่าเบา ๆ และใช้เวลาสั้น ๆ ครั้งที่สองจะแรงขึ้นเล็กน้อยและเวลามากกว่าครั้งแรก และครั้งที่สามเท่าเดิม คลื่นลูกที่สามของสีเขียวนี้จริง ๆ แล้วเป็นจุดหักเหใน "การป้องกันการโจมตี" เบาเกินไปหรือหนักเกินไปไม่เหมาะสม

และครั้งที่สี่เขย่าสีเขียวเขย่าแรง ๆ และเป็นเวลานานเพื่อให้ขอบของใบได้รับความเสียหายในระดับหนึ่ง ในเวลานี้ควรมีกลิ่นสีฟ้าและเหม็นออกมา

ปรมาจารย์ผู้มีประสบการณ์จะเขย่าชาตราบเท่าที่เขาหยิบชาและดมกลิ่น และเขารู้ว่าชานั้นสั่นแค่ไหน

"การเติมหนึ่งครั้ง" หมายความว่าหลังจากการเขย่าครั้งที่สี่หาก "การเปลี่ยนแปลงสีแดง" ของใบไม้ไม่เพียงพอก็จำเป็นต้องเติมและเขย่าอีกครั้ง

และความรู้สึกของการวัดและการควบคุมไม่ชัดเจนในบทความ ปีแห่งการฝึกฝนและสะสมประสบการณ์อย่างช้าๆ สามารถทำได้ดีในกระบวนการนี้