清静经

老君曰:大道无形，生育天地;大道无情，运行日月;大道无名，长养万物;吾不知其名，强名曰道。夫道者:有清有浊，有动有静;天清地浊，天动地静。男清女浊，男动女静;降本流末，而生万物。清者浊之源，动者静之基。人能常清静，天地悉皆归。

夫人神好清，而心扰之;人心好静，而欲牵之。常能遣其欲，而心自静，澄其心，而神自清。自然六欲不生，三毒消灭。所以不能者，为心未澄，欲未遣也。能遣之者，内观其心，心无其心;外观其形，形无其形;远观其物，物无其物。三者既悟，唯见於空;观空亦空，空无所空;所空既无，无无亦无;无无既无，湛然常寂;寂无所寂，欲岂能生?欲既不生，即是真静。真常应物，真常得性;常应常静，常清静矣。如此清静，渐入真道;既入真道，名为得道，虽名得道，实无所得;为化众生，名为得道;能悟之者，可传圣道。

老君曰:上士无争，下士好争;上德不德，下德执德。执著之者，不名道德。众生所以不得真道者，为有妄心。既有妄心，即惊其神;既惊其神，即著万物;既著万物，即生贪求;既生贪求，即是烦恼;烦恼妄想，忧苦身心;便遭浊辱，流浪生死，常沉苦海，永失真道。真常之道，悟者自得，得悟道者，常清静矣。

仙人葛翁曰:吾得真道，曾诵此经万遍。此经是天人所习，不传下士。吾昔受之于东华帝君，东华帝君受之于金阙帝君，金阙帝君受之于西王母。西王母皆口口相传，不记文字。吾今于世，书而录之。上士悟之，升为天官;中士修之，南宫列仙;下士得之，在世长年。游行三界，升入金门。

左玄真人曰:学道之士，持诵此经者，即得十天善神，拥护其身。然后玉符保神，金液炼形。形神俱妙，与道合真。

正一真人曰:人家有此经，悟解之者，灾障不干，众圣临门。神升上界，朝拜高尊。功满德就，相感帝君。诵持不退，身腾紫云。

经文注解

(1)太上老君说常清静经:全称《太上老君说常清静妙经》，或《太上老君说常清静真经》，又称《太上混元上德皇帝说常清静经》，简称《清静经》、《常清静经》。作者不详。此经主要阐述"如何清静，渐入真道"。"太上老君"，道教徒对"老子"的尊称。"太"为大之意，"上"为尊之意;高真莫先众圣共尊，"太上"系道门最高之辞，用以称呼其神仙体系中品位极高之神。老即寿，君是尊号，道清德极，所以称为君。说明老君为众圣之祖，真神之宗。一切万物，莫不皆因老君所制，故为宗祖也。常为恒也。清为元，静为炁，经为法。一则为圣人之径路，二则为神仙的梯凳。凡学道的人，都因经戒而成真圣。圣人没有不借经而成为圣人，不凭借元炁而成道的。《清静经》在道教中占有重要的位置，历来为此作注者众多。《玄门日诵早晚功课经》把《清静经》放在众经之首，每日持诵，可知该经是道教徒修持的一部非常重要的上乘经典。每每朗诵此经"夫人神好清，而心扰之;人心好静，而欲牵之"。"遣其欲而心自静，澄其心而神自清"。自然而然就能"清静"、"渐入真道"。

(2)老君曰:大道无形，生育天地:老君，太上老君的简称。曰，称、说。大道，道是至高无上的，是在没有天地之前，有一个没有形状的最高能源，《道德经》中说她"独立而不改，周行而不殆"。世间万物都是由她所生。《道德经》中说:"道生一，一生二，二生三。三生万物。"因天地万物皆为"道"的化生，故注称"大道"。她是不可名状之物，而又大而无外，小而无内，杳杳冥冥，其中有精，混混沌沌，分为阴阳。无形，视之不见。生育，育，养育，长养阴阳，所以叫生育，阳为清，上升为天，阴为浊，下降为地，此言大道是永恒不灭的，天地万物，都是从她而生，由她所养，最后由她化解，她是万有之源，万化之本。所以说她生育天地。

(3)大道无情，运行日月:大道，至高无上，极尊至贵的道。无情，没有偏爱及私情。运行，旋转运行，此处指化生万物。日月，指日月星辰及世间万物。此句言人有喜、怒、哀、乐等表现，都是从一个"情"字中而来，然而不可名状的大道，虽然万物都在她的包容之中，但她则是一视同仁，没有半点偏爱和私护，在大宇宙中旋转运行，没有止息，也没有偏差，试想这种充沛的能力及行为，是谁给她的呢?那就是没有一分一毫私情的大道。

(4)大道无名，长养万物:无名，是指无形无象的混元大道，因无形无象，所以叫无名。《道德经》云:"道常无名。"无名指有功而不为名的意思。《道德经》又云:"大道泛兮，其可左右。万物恃之以生而不辞，功成而不有。"不有指不为己有，也是指无名之意。长养，生长养育。万物，指世间万事万物。此句言大道自生万事万物而不为己有的博大胸怀和无私。

(5)吾不知其名，强名曰道:吾，即我。不知其名，不知道她的名称，如何称谓她。强名，勉强称名。此句言大道是万事万物产生、发展、灭亡的根源。

大道无形,称器有名，万物皆道，道是万物，却也不限制于万物，道无色无声，没有任何具体的规定性，怎么称呼她，给她定称，因为不管是身还是心万物都是个体，而道是大全，所以就勉强称之为"道"。《道德经》云:"有物混成，先天地生。寂兮寥兮，独立而不改，周行而不殆。可以为天下母。吾不知其名，字之曰道，强为之名曰大。大曰逝,逝曰远,远曰反。"从这里看出老子是知道如何命名的，只是为了突出道的不可名状性、大全性。

此段总的是讲，太上老君教人知道什么是万事万物的根源，她是没有形状、没有情欲、没有名字的大道之体，她是天地万物的运作长养的惟一操作者。没有她，世界将毫无生机可言，凡是有智慧的人士，应当观察她的永恒常存，向她学习。一要学习她的无形。"外其身而身修，忘其形而形存"。"吾所以有大患者，为吾有身，及吾无身，吾又何患"。二要做到无情，无情就是无念，就是没有七情六欲，心地才能清静，本性才能永住。第三要做到无名。万事万物都是从无名中生出，修行的人，如果能做到忘掉肉体之我，即是大道无形之功;能做到一念不动连无念之体都损去，心术圆满无缺，即是大道无情之功。能做到这些，在你的性海中无一物可思，无一事可言。达到不可名状的太上先天境界，即有无名的大道之体了，到此则万福并致，圆满无缺，常此先天大道必然有成了。

(6)夫道者，有清有浊，有动有静。天清地浊，天动地静。男清女浊，男动女静。降本流末，而生万物:夫，发语词。清为天，正阳之炁，上升为天。浊为地，正阴之炁，下结为地。有清有浊，指能清能浊，如宇宙中有清水就有浊水一样。动，指动态。静，指静态。有动有静，指能动能静。天清，指天动而清。地浊，指地凝而浊。天动地静，指天地有动有静。男清，男子有神炁之清。女浊，女子有败血之浊。男动，男子好动。女静，女子好静。降本，归于根本。流末，返于末端。此句说:道分清浊动静之喻，男女动静之机，清浊动静之理，男女清浊之用，动静之机，万物本末之由。

(7)清者浊之源，动者静之基:源，源头。基，基础、根本。清者浊之源，动者静之基，指清、浊、动、静乃相对之态，如阴阳一样并列依存转化，有晴天就有阴天，有生就有死，两者互转化的运动，才有生生不息的大道运行。

(8)人能常清静，天地悉皆归:此句言学仙之人，能坚守于至道，一切万物自然归之。经云:"江河淮海，非欲于鱼鳖蛟龙，鱼鳖蛟龙自来归之。人能清虚寡欲，无为非于至道，至道自来归之于人。但能守太和元炁，体道合真，万物悉归耳。"

此段总述了，所谓大道的造化，乃是大道中自然而然大道无形的运作，丝毫没有一点自私的作为，这样才能做到"大道之行也，天下为公"的境界。清、浊、动、静、天、地、男、女，万事万物的生生化化，由本到末的运行，永不停止，人在其境，如果迷于其中，随波逐流，便是生死流浪!如果放下身心，合于大道的清静无为，便是道德崇高的人了。

(9)夫人神好清，而心扰之;人心好静，而欲牵之:神，此处指人的元神本性，来自无极中的真阳之灵。心，元炁结成的东西，圣人云:"声色不止神不清，思虑不止心不宁，心不宁兮神不灵，神不宁兮道不成。"七情六欲，是识神著了外境而生之贪念，元炁所结成之心，本来也是好静，但贪欲之念一起，牵动一心，就不再平静了。此句言人的心神本来清静，都是因世欲之事干扰，而使之不清静。

(10)常能遣其欲，而心自静，澄其心而神自清:遣，驾驭。澄，澄清。此句言人能去除七情六欲，内守元和自然之炁，内心自然而然就会安静，七情六欲就不能存在。古仙云:"欲从心起，息从心定，心息相依，息调心静。"

(11)自然六欲不生，三毒消灭:六欲，指六根，六根指眼、耳、口、鼻、心、意。欲，染著之貌，情爱之喻。观境而染，谓之欲。所以眼见耳闻，意知心觉。世上之人如果能断其情，去其欲，澄其心，忘其虑，而安其神，那么六欲自然而然就会消灭不能存在。三毒为三尸，上尸彭琚、中尸彭瓒、下尸彭矫。上尸好华饰，中尸好滋味，下尸好淫欲。人若能断其华饰，远离滋味，绝其淫欲，去此三事，就能使毒消灭，三毒既灭，就能神如炁畅，自然清静。

(12)所以不能者，为心未澄，欲未遣也:所以不能者，所以不能够做到的，指人心被名利、声色、滋味等所动，性乱情惑。为心未澄，指心不能澄清。欲未遣也，指欲不能去除。此句言人心迷惑未断，心有所染，不能穷尽妙理。

(13)能遣之者，内观其心，心无其心:人能断情、绝贪、去欲，即无三毒之害，使心处于形内，不能够从外形上看到心内世界，心无其心。即无心可观，无心可观则无所用，无所修。就达到清静之道了。

(14)外观其形，形无其形:形由心主宰，心由形表现出来。形无主就不能安静，心没有形表现出来就不存在，心处于内，形见于外，内外相承，不可相离。凡夫但知矜贵此身， 而恶大患，不知大患即是我身，多求资养，终归灭坏，故贵身即是贵患，恶患即 可恶身，为贵与大患，俱以身为本，故言若也。只为有所，以有身患，身既无矣，患岂有焉，故我无身，患将安托。所言无者，坐忘丧我，隳体离形，即身无身，无身非是灭坏，而称无也。故贵以身为天下，若可寄天下，不知身是大患，矜而贵之，自贵其身，恒欲陵物，如此之人，适可暂寓於世问，不得久视於天下。爱以身为天下，若可托天下，寄是暂时寄寓，托谓永相附托，言能保爱己身不轻驰骛。谦以自牧，雌而顺物者，则可以托化於天下，故德经云自爱不自贵。独不以生为生者,是善能摄卫贵生之人也。

(15)远观其物，物无其物:物，道之妙用，非世间的一般物体，五行造化谓之物，块需然有凝谓之形。凡是有形质的，都是后天之物，物无其物，谓之真，真空也。《道德经》云:"道之为物，惟恍惟惚。"又曰:"恍兮惚兮，其中有物。"此句言修道之士，应当认取先天恍惚中的真物，而放下后天有形的假物，如此才能修道成真。

(16)三者既悟，惟见于空:三者，指心、形、物。空，道之用。此句言凡夫俗子，都执著身、心、外物三种东西，而学道的人，又常常执著外面的法界，内里的元神，远处的神通，以至"凡"能证"圣"，"圣"不能成"神"。如果能摒弃这些，使大道赋予了神性，即可超凡入圣了。再进一步修炼到"圣而不可知之谓神"的高上境界，即是真空的境界了。

(17)观空亦空，空无所空:空，真空。空有两种形式，有大空，有小空。此二空惧无即自然不染正性，以成真道。观空也空，大道无象，空也有空象，应把此空象也加以忘去，

เล่าจวิ้นกล่าวว่า ถนนที่มองไม่เห็น ให้กำเนิดโลก ถนนไร้ความปรานี มีตะวันและดวงจันทร์ ท้องถนนไม่มีชื่อ เจริญขึ้นทุกสิ่ง ไม่รู้จักชื่อ แต่เข้มแข็ง ชื่อหมายถึงเต๋า สามีกับลัทธิเต๋า : มีความใสและเป็นโคลน มีการเคลื่อนไหวและเงียบสงบ ท้องฟ้าแจ่มใส ดินเป็นโคลน และท้องฟ้าเคลื่อนตัวเงียบ ผู้ชายก็บริสุทธิ์ ผู้หญิงก็ขุ่น ผู้ชายเคลื่อนไหว ผู้หญิงก็เงียบ ทุกสิ่งมีชีวิตขึ้นมา ความชัดเจนเป็นบ่อเกิดของความขุ่น คนที่เคลื่อนที่เป็นฐานของความนิ่ง ผู้คนสามารถเงียบได้เสมอ และโลกจะกลับมา

นางใสมาก แต่ใจสั่น ใจมนุษย์นิ่งมาก แต่นางอยากถือไว้ เขามักจะระบายความปรารถนาของเขาได้ ในขณะที่ใจของเขาสงบและแจ่มใส ในขณะที่พระเจ้าก็ปลอดโปร่ง กิเลสตัณหาทั้ง ๖ ย่อมไม่เกิด พิษสามประการก็ดับไป ดังนั้นผู้ที่ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้จึงไม่มั่นใจในหัวใจของตนและไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น ผู้ส่งได้ ย่อมเห็นใจในภายใน แต่ใจไม่มีใจ มีลักษณะเป็นรูปเป็นร่าง แต่รูปไม่มีรูปร่าง มองไกลถึงสิ่งของ วัตถุไม่มีสิ่งอื่น ทั้งสามไม่เพียงตรัสรู้ แต่ยังเห็นในความว่างเปล่าเท่านั้น การดูความว่างยังเป็นความว่างเปล่า ความว่างก็ว่างเปล่า ความว่างเปล่าไม่มีอะไรเลย ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรเลย ไม่มีอะไรเลย ความเงียบอยู่เสมอ ความเหงาไม่มีอะไรเลย ความปรารถนาจะสร้างความปรารถนาได้หรือ? คุณไม่ได้เกิด คุณเป็นคนเงียบๆ โต้ตอบกับสิ่งต่าง ๆ เสมอ ได้บ่อยจริง ๆ ควรเงียบเสมอ ชัดเจน และเงียบเสมอ เงียบอย่างนี้ ค่อยๆ เข้าสู่ทางที่แท้จริง เมื่อคุณเข้าสู่ทางที่แท้จริง คุณจะได้รับเต๋า แม้ว่าคุณจะได้รับเต๋าตามชื่อของคุณ คุณจะไม่ได้อะไรเลย เพื่อจุดประสงค์ในการเปลี่ยนแปลงสิ่งมีชีวิตทั้งหมด คุณ จะได้รับเต๋า;

ลาว จุนกล่าวว่า จ่าสิบเอกไม่มีข้อโต้แย้ง และสิบโทก็โต้เถียง พวกที่ดื้อรั้นไม่มีศีลธรรม สรรพสัตว์ทั้งหลายมีเจตนาที่เย่อหยิ่งสำหรับผู้ที่ไม่สามารถเป็นจริงได้ หากหลงผิด จะทำให้พระเจ้าสะดุ้ง ถ้าเจ้าจะทำให้พระเจ้าสะดุ้ง ก็ได้ทุกสิ่ง มีครบก็มีความโลภ มีโลภมาก มีทุกข์ มีวิตกกังวล เกี่ยวกับร่างกายและจิตใจของคุณ บ่อยครั้ง ทะเลแห่งความขมขื่นไม่มีวันเป็นจริง แท้จริงผู้รู้แจ้งย่อมพึงพอใจ และบุคคลผู้รู้แจ้งย่อมนิ่งเงียบอยู่เสมอ

ผู้เป็นอมตะ Ge Weng กล่าวว่า: ฉันมีวิธีที่แท้จริงและฉันได้ท่องพระสูตรนี้หลายพันครั้ง พระสูตรนี้เรียนรู้จากสวรรค์และมนุษย์และไม่ได้ส่งต่อไปยังร่างกาย ฉันเคยได้รับอิทธิพลจากจักรพรรดิตงฮวา จักรพรรดิตงฮวาจากจักรพรรดิจินเก และจักรพรรดิจินเกอจากพระมารดาแห่งตะวันตก สมเด็จพระราชินีแห่งทิศตะวันตกถูกส่งต่อด้วยคำพูดแบบปากต่อปากโดยไม่ต้องท่องจำคำพูด ฉันอยู่ในโลกทุกวันนี้ บันทึกไว้ในหนังสือ จ่าสิบเอกให้ความรู้แก่เขาและเลื่อนขึ้นสู่สวรรค์ จ่าสิบเอกปลูกฝังเขาและ Nangong Liexian สิบโทได้รับเขาและเขาก็มีชีวิตอยู่ตลอดไป ขบวนพาเหรดในสามอาณาจักรและขึ้นสู่จินเหมิน

Zuo Xuanzhen กล่าวว่า: ผู้ที่เรียนรู้ลัทธิเต๋าและผู้ที่อ่านพระสูตรนี้จะได้รับพระเจ้าสิบองค์ที่เมตตาจากสวรรค์และสนับสนุนพวกเขา จากนั้นสัญลักษณ์หยกจะปกป้องเหล่าทวยเทพและของเหลวสีทองจะปรับแต่งรูปร่าง ทั้งรูปร่างและจิตวิญญาณนั้นยอดเยี่ยมและสอดคล้องกับเต๋า

เจิ้งยี่เจิ้งกล่าวว่า: ผู้คนมีพระสูตรนี้ และบรรดาผู้ที่เข้าใจ อย่าทำหายนะ นักบุญทั้งหมดจะมาที่ประตู พระเจ้าเสด็จขึ้นสู่แดนบนและบูชาผู้สูงศักดิ์ ด้วยบุญสำเร็จจะสัมผัสถึงองค์จักรพรรดิ บทสวดจะไม่ถอย และกายจะลอยขึ้นด้วยเมฆสีม่วง

ข้อพระคัมภีร์

(1) Tai Shang Lao Jun Said Chang Qing Jing Jing: ชื่อเต็มคือ "The Tai Shang Lao Jun Said Chang Qing Jing Miao Jing" หรือ "Tai Shang Lao Jun Said Chang Qing Jing Zhen Jing" หรือที่เรียกว่า " Tai Shang Hun Yuan Shang De Emperor Chang Qing Jing Miao Jing "Qing Jing Jing" เรียกว่า "Qing Jing Jing" และ "Chang Qing Jing Jing" ผู้เขียนไม่เป็นที่รู้จัก พระสูตรนี้อธิบายอย่างละเอียดว่า "ทำอย่างไรจึงจะเงียบและค่อย ๆ เข้าสู่ทางที่แท้จริง" "เหลาจวิน ไท่ซ่าง" ชื่อสมเกียรติของลัทธิเต๋าสำหรับ "เหลาจื่อ" "ไท่" หมายถึงยิ่งใหญ่ และ "ซ่าง" หมายถึงความเคารพ เกาเจิ้นโหม่เคารพธรรมิกชนทุกคนเป็นอันดับแรก และ "ไท่ชาง" เป็นคำสูงสุดของลัทธิเต๋า ซึ่งใช้เรียกเทพเจ้าระดับสูงในระบบอมตะ ความชราคืออายุยืน พระมหากษัตริย์เป็นตำแหน่งที่มีเกียรติ และเต๋าเป็นผู้บริสุทธิ์และมีคุณธรรม จึงเรียกว่าพระมหากษัตริย์ อธิบายว่าเลาจุนเป็นบรรพบุรุษของปราชญ์และนิกายของเทพเจ้าที่แท้จริง ทุกอย่างเป็นบรรพบุรุษเพราะการควบคุมของกษัตริย์เก่า ช้างคือเหิงเย่ ชิงคือหยวน จิงคือฉี จิงคือธรรมะ ทางหนึ่งเป็นทางของนักบุญ อีกทางเป็นขั้นบันไดของทวยเทพ ทุกคนที่เรียนรู้เต๋าได้กลายเป็นนักบุญที่แท้จริงเพราะศีล ไม่มีนักบุญคนไหนที่ไม่เป็นนักบุญโดยไม่พึ่งพระคัมภีร์ หรือกลายเป็นลัทธิเต๋าโดยไม่พึ่งหยวนฉี "ชิงจิงจิง" ครองตำแหน่งที่สำคัญในลัทธิเต๋า และหลายคนมักจะแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ "Xuanmen Richanting Morning and Evening Homework Sutra" ทำให้ "Qingjing Sutra" อยู่ที่ด้านบนสุดของพระสูตรทั้งหมดและท่องทุกวันซึ่งแสดงให้เห็นว่าพระสูตรนี้เป็นคลาสสิกที่สำคัญและยอดเยี่ยมมากสำหรับการปฏิบัติของลัทธิเต๋า ทุกครั้งที่ฉันท่องพระสูตรนี้ "นางพระเจ้าชัดเจน แต่ใจกระสับกระส่าย ใจมนุษย์เงียบมาก แต่ฉันต้องการถือไว้" "ละความอยาก ทำใจให้สงบ ทำจิตใจให้ผ่องใส กระจ่างขึ้น" โดยธรรมชาติแล้ว พวกเขาสามารถ "เงียบ" และ "ค่อยๆ เข้าสู่ความจริง"

(2) เหลาจวิ้นกล่าวว่า ถนนใหญ่นั้นมองไม่เห็น และโลกแห่งความอุดมสมบูรณ์: เหลาจุน ย่อมาจากไท่ซาง เหล่าจุน กล่าวกล่าวว่ากล่าวว่า Dao, Dao เป็นผู้สูงสุด ก่อนไม่มีสวรรค์และโลก มีพลังงานสูงสุดที่ไม่มีรูปร่าง Tao Te Ching กล่าวว่าเธอ "เป็นอิสระและไม่เปลี่ยนแปลงและเดินในสัปดาห์ แต่ไม่ตาย" ทุกสิ่งในโลกเกิดจากเธอ "เต๋าเต๋อจิง" กล่าวว่า "ดาวสร้างหนึ่ง หนึ่งชีวิตสอง สองก่อให้เกิดสาม สามสร้างทุกสิ่ง" เพราะทุกสิ่งในโลกเป็นการแปรสภาพของ "เต๋า" จึงเรียกว่า "เต๋า" เธอเป็นสิ่งที่อธิบายไม่ได้ แต่ใหญ่ไม่มีภายนอก เล็กไม่มีภายใน รกร้างอย่างสิ้นเชิง ซึ่งมีแก่นแท้ โกลาหล และโกลาหล แบ่งออกเป็นหยินและหยาง มองไม่เห็น มองไม่เห็น. เกิด หล่อเลี้ยง หล่อเลี้ยง หยิน หยาง จึงเรียกว่าเจริญพันธุ์ ยางใส ขึ้นสวรรค์ หยินกลายเป็นโคลน ลงดิน ด้วยวิธีนี้ ทางใหญ่เป็นอมตะ และเป็นอมตะ เธอถูกยกขึ้น และในที่สุดก็แก้ไขโดยเธอ เธอคือที่มาของทุกสิ่งและเป็นรากฐานของทุกสิ่ง ดังนั้นเธอจึงเจริญพันธุ์

๓. ทางนั้นไร้ความปรานี มีพระอาทิตย์และพระจันทร์เป็นทาง หนทางเป็นทางอันประเสริฐยิ่งนัก. โหดเหี้ยมไม่มีความชอบหรือความเสน่หาส่วนตัว การวิ่ง การหมุนเวียน ในที่นี้หมายถึงทุกสิ่งที่แปรเปลี่ยน ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์หมายถึงดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว และทุกสิ่งในโลก ประโยคนี้แสดงถึงความสุข ความโกรธ ความเศร้า ความปิติ ฯลฯ ซึ่งล้วนมาจากคำว่า "รัก" อย่างไรก็ตาม เป็นหนทางที่อธิบายไม่ได้ แม้ว่าทุกอย่างจะอยู่ในความอดทนของเธอ เธอปฏิบัติต่อพวกเขาทั้งหมดอย่างเท่าเทียมกันโดยไม่เว้นแม้แต่น้อย . ความพึงใจและการคุ้มครองส่วนบุคคลที่โคจรอยู่ในจักรวาลโดยไม่หยุดชะงักและปราศจากการเบี่ยงเบนลองนึกภาพว่าใครเป็นคนมีความสามารถและพฤติกรรมมากมายเช่นนี้ นั่นคือถนนที่ไม่มีความรักส่วนตัว

(4) ถนนไม่มีชื่อและเติบโตทุกสิ่ง: ไม่ระบุชื่อหมายถึงถนน Hunyuan ที่มองไม่เห็นและมองไม่เห็น เนื่องจากมองไม่เห็นและมองไม่เห็นจึงเรียกว่า Wuming "เต๋าเต๋อจิง" พูดว่า "เต๋าไม่มีชื่อเสมอ" นิรนาม หมายถึง มีเกียรติแต่ไม่ใช่ชื่อ "เถาเต๋อจิง" ยังกล่าวอีกว่า "ถนนใหญ่เต็มไปหมดและควบคุมได้ ทุกสิ่งพึ่งพาชีวิตโดยไม่ยอมแพ้ และความสำเร็จไม่ประสบความสำเร็จ" ไม่มีอะไรมีความหมายสำหรับตัวเอง แต่ก็หมายถึงการไร้ชื่อเช่นกัน การขยายพันธุ์ การเจริญเติบโต และการบำรุงเลี้ยงในระยะยาว ทุกสิ่งหมายถึงทุกสิ่งในโลก ประโยคนี้นำไปสู่ความใจกว้างและความไม่เห็นแก่ตัวในการสร้างทุกอย่างเพื่อตัวเองไม่ใช่เพื่อตัวเอง

(5) ฉันไม่รู้ชื่อ แต่ชื่อที่แข็งแกร่งพูดว่า: ฉันคือฉัน ไม่รู้ชื่อเธอ ชื่ออะไร จะเรียกเธอว่าอย่างไร ตั้งชื่อตามกำลังอย่างไม่เต็มใจ ในประโยคนี้ อเวนิวเป็นรากเหง้าของการเกิดขึ้น การพัฒนา และจุดจบของทุกสิ่ง

เต๋ามองไม่เห็น เครื่องดนตรีมีชื่อเสียง ทุกอย่างคือเต๋า เต๋าคือทุกอย่าง แต่ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ทุกสิ่ง เต๋าไม่มีสีและเงียบ โดยไม่มีกฎเกณฑ์เฉพาะใด ๆ วิธีการเรียกเธอ ตั้งชื่อเธอ เพราะไม่ว่าจะเป็นกายหรือใจ ล้วนแล้วแต่เป็นปัจเจก เต๋าคือทั้งหมด จึงเรียกว่า "เต๋า" อย่างไม่เต็มใจ “เต๋าเต๋อจิง” เล่าว่า “ของบางอย่างผสมกัน เกิดโดยกำเนิด ฉันเหงา อิสระ และไม่เปลี่ยนแปลง เป็นมารดาของโลกได้ ฉันไม่รู้ชื่อมัน คำว่าเต๋า และชื่อคือเต๋า แข็งแกร่ง มันใหญ่ ใหญ่คือความตาย ความตายอยู่ไกล และตรงข้าม "จากนี้ จะเห็นได้ว่าเล่าจื๊อรู้จักชื่อมัน เพียงเพื่อเน้นธรรมชาติที่อธิบายไม่ได้และครอบคลุม ของเต๋า.

ประเด็นทั่วไปในย่อหน้านี้คือ พระศาสดาทรงสอนผู้คนถึงรากเหง้าของทุกสิ่ง พระนางเป็นร่างใหญ่ไม่มีรูปร่าง ไม่มีราคะ ไม่มีชื่อ พระนางเป็นเพียงผู้ดำเนินการและบ่มเพาะสวรรค์และ โลก. หากไม่มีเธอ โลกก็ไม่มีชีวิต ผู้ใดที่ฉลาดควรสังเกตการดำรงอยู่นิรันดร์ของเธอและเรียนรู้จากเธอ ต้องเรียนรู้จากสิ่งที่มองไม่เห็นของเธอ "ภายนอกร่างกายและปลูกฝังร่างกาย ลืมรูปร่างและมีอยู่" “ฉันจึงมีคนไข้รายใหญ่ เพราะฉันก็มีร่างกาย แต่ไม่มีร่างกาย แล้วทำไมฉันต้องทนทุกข์ด้วย?” ประการที่สอง ความโหดเหี้ยม ความโหดเหี้ยมคือการไม่มีความคิด นั่นคือ การไม่มีอารมณ์และความปรารถนาหกอย่าง มีเพียงใจเท่านั้นที่สงบนิ่ง และธรรมชาติสามารถดำรงอยู่ได้ตลอดไป ที่สามคือการไม่ระบุชื่อ สรรพสิ่งล้วนเกิดจากความไม่มีนิรนาม หากผู้บำเพ็ญเพียรลืมอัตตาของเนื้อหนังได้ ก็เป็นอานุภาพแห่งหนทางอันยิ่งใหญ่ที่มองไม่เห็น ถ้าขยับจิตไม่ได้ เสียกายที่ไร้สติไป เขาก็จะมีสัมมาทิฏฐิในตน ใจ. พลังโหดเหี้ยมของถนน. เพื่อให้สามารถทำเช่นนี้ได้ ไม่มีอะไรต้องคิด ไม่มีอะไรจะพูดถึงในทะเลแห่งเซ็กส์ของคุณ การไปถึงอาณาจักรก่อกำเนิดไท่ซ่างอย่างสุดจะพรรณนา นั่นคือ มีร่างของเต๋านิรนาม และจากนั้นก็จะเต็มไปด้วยพรและความสมบูรณ์แบบ และเต๋าก่อกำเนิดนี้จะต้องทำให้เสร็จเสมอ

๖. สามีและลัทธิเต๋า มีความชัดเจนและขุ่นมัว มีพลวัตและเงียบสงัด. ท้องฟ้าแจ่มใส โลกเป็นโคลน และท้องฟ้าเคลื่อนตัวและเงียบสงัด ผู้ชายก็ใส ผู้หญิงก็ขุ่น ผู้ชายขยับตัว ผู้หญิงก็เงียบ ลดรากและซากปรักหักพังและทุกสิ่งเกิด: สามี, คำพูด. ชิงคือท้องฟ้าและ Qi ของ Zhengyang ก็ขึ้นไปบนฟ้า ความขุ่นคือพื้นดิน หยินคือพลังชี่ และปมล่างคือพื้นดิน มีความใสขุ่น หมายถึง ใสขุ่นได้ เฉกเช่นเมื่อมีน้ำขุ่นในจักรวาลก็มีน้ำขุ่น ไดนามิกหมายถึงไดนามิก สถิตหมายถึงสถิต มีการเคลื่อนไหวและคงที่ ซึ่งหมายความว่าสามารถมีไดนามิกและคงที่ Tianqing หมายความว่าท้องฟ้าเคลื่อนที่และปลอดโปร่ง พื้นดินขุ่น หมายถึง พื้นดินที่ควบแน่นและขุ่น ท้องฟ้ากำลังเคลื่อนที่และโลกคงที่ซึ่งหมายความว่าสวรรค์และโลกกำลังเคลื่อนที่และคงที่ ชายชิง ผู้ชายมีชิงชิง ผู้หญิงมีความขุ่น ผู้หญิงมีความขุ่นมัว ผู้ชายเคลื่อนไหว ผู้ชายมีความกระตือรือร้น ผู้หญิงก็เงียบ ผู้หญิงก็เงียบ การลดต้นทุนเป็นผลมาจากปัจจัยพื้นฐาน ในตอนท้ายของการไหลกลับไปที่จุดสิ้นสุด ประโยคนี้กล่าวว่า Dao เป็นคำอุปมาเพื่อแยกความแตกต่างระหว่างความขุ่นและการเคลื่อนไหว กลไกการเคลื่อนไหวของผู้ชายและผู้หญิง หลักการของความขุ่น การใช้ความขุ่นของผู้ชายและผู้หญิง กลไกของการเคลื่อนไหว และสาเหตุของทุกสิ่ง

(7) ความชัดเจนคือที่มาของความขุ่น การเคลื่อนที่เป็นพื้นฐานของสถิต: แหล่งที่มา, แหล่งที่มา พื้นฐาน พื้นฐาน พื้นฐาน แหล่งที่มาของความขุ่นเป็นที่มาของความขุ่นและรากฐานของความขุ่นเป็นรากฐานของไฟฟ้าสถิต หมายถึง สภาพสัมพัทธ์ของความชัดเจน ความขุ่น การเคลื่อนไหว และความนิ่ง เช่นเดียวกับหยินและหยาง พวกเขาอยู่เคียงข้างกันและพึ่งพาอาศัยกัน แปลงร่าง มีเพียงกีฬาเท่านั้นที่สามารถวิ่งบนถนนได้ไม่รู้จบ

(8) ผู้คนสามารถเงียบได้เสมอ และโลกจะกลับมา นี่คือคำกล่าวที่ว่าผู้ที่เรียนรู้จากความเป็นอมตะสามารถยึดมั่นในวิธีที่ดีที่สุด และทุกสิ่งกลับคืนมาโดยธรรมชาติ จิงหยุน: "เจียงเหอ ฮ่วยไห่ ไม่ใช่สำหรับปลา เต่า และมังกร และปลา เต่า และมังกรกลับมาด้วยตัวเอง ผู้คนสามารถขจัดความปรารถนาไร้สาระของพวกเขา ไม่ทำอะไรเลยนอกจากวิธีที่ดีที่สุด แล้ววิธีที่ดีที่สุดก็กลับมา ต่อผู้คน แต่สามารถปกป้อง Taihe Yuanqi ร่างกายและทางเป็นจริงและทุกอย่างจะกลับไปที่หู "

ย่อหน้านี้สรุปว่าสิ่งที่เรียกว่าความโชคดีของถนนคือการดำเนินการที่มองไม่เห็นตามธรรมชาติของถนนในถนนและไม่มีการกระทำที่เห็นแก่ตัวเลย ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เราจะบรรลุขอบเขตของ "การเดินทางบนถนน โลกนี้มีไว้เพื่อส่วนรวม" ความบริสุทธิ์ ความขุ่น การเคลื่อนไหว ความนิ่ง สวรรค์ ดิน บุรุษและสตรี ชีวเคมีของทุกสิ่งตั้งแต่ต้นจนจบไม่เคยหยุดนิ่ง หากผู้คนอยู่ในอาณาเขตของตนหากพวกเขาหลงใหลในสิ่งนั้นและล่องลอยไปตามกระแสน้ำ พวกมันเร่ร่อนไปในความเป็นความตาย!หากปล่อยกายและใจออกก็เป็นผู้มีศีลธรรมอันสูงส่งหากอยู่ในความสงบและไม่ประพฤติ

(๙) พระนางแจ่มกระจ่างแต่ใจกวนใจ ใจมนุษย์สงบแต่อยากถือไว้ พระเจ้าในที่นี้หมายถึงธรรมชาติของวิญญาณมนุษย์ซึ่งมาจากดวงวิญญาณแห่งดวงตะวันที่แท้จริงใน สัญญา. หัวใจ ซึ่งเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นโดย Yuanqi นักบุญกล่าวว่า "เสียงมีมากกว่าความไม่ชัดเจน ความคิดมากกว่าความกระวนกระวายใจ ความกระวนกระวายใจมากกว่าความกระสับกระส่าย และความกระสับกระส่ายไม่ใช่หนทาง" ความโลภของ ชีวิต หัวใจที่สร้างโดย Yuan Hao เดิมเงียบสงบ แต่ด้วยความโลภและความปรารถนา มันส่งผลต่อหัวใจดวงหนึ่ง และมันก็ไม่สงบอีกต่อไป ในประโยคนี้ จิตใจของผู้พูดเดิมนิ่งแต่ไม่สงบเพราะถูกรบกวนจากกิเลสตัณหาของโลก

(10) มักจะส่งความปรารถนาของพวกเขา แต่ใจสงบ ล้างใจและวิญญาณชัดเจน: ส่งควบคุม ชี้แจง ชี้แจง. ประโยคนี้สามารถกำจัดอารมณ์ทั้งเจ็ดและความปรารถนาหกประการ องค์ประกอบผู้พิทักษ์ภายในและความโกลาหลตามธรรมชาติ หัวใจจะสงบโดยธรรมชาติ และอารมณ์ทั้งเจ็ดและหกความปรารถนาไม่สามารถดำรงอยู่ได้ Gu Xianyun: "ความปรารถนาจากหัวใจ การพักผ่อนจากหัวใจ หัวใจและลมหายใจขึ้นอยู่กับกันและกัน ลมหายใจปรับหัวใจให้สงบ"

(๑๑) ย่อมไม่เกิดกิเลส ๖ อย่าง กิเลส ๓ อย่างย่อมดับ กิริยา ๖ นั้น หมายถึง ราคะ ๖ ราก ๖ นั้น หมายถึง ตา หู ปาก จมูก ใจ ใจ. ความปรารถนา รูปลักษณ์ที่เปื้อน อุปมาของความรัก ตายด้วยการดูสิ่งแวดล้อมเรียกว่าตัณหา จึงเห็น ได้ยิน รู้ใจ. หากผู้คนในโลกสามารถทำลายอารมณ์ ขจัดความปรารถนา ล้างใจ ลืมความกังวล และทำให้พระเจ้าสงบลง ความปรารถนาทั้งหกก็จะดับไปโดยธรรมชาติและไม่สามารถดำรงอยู่ได้ พิษสามชนิด ได้แก่ ศพสามศพ ศพบนเผิงจู ศพกลางเผิงซาน และศพล่างเผิงเจียว ศพบนตกแต่งอย่างสวยงาม ศพกลางมีรสนิยมดี ส่วนล่างมีราคะ หากมนุษย์สามารถตัดเครื่องประดับของตน ละเว้นจากรสนิยมของตน และหยุดราคะได้ และสามสิ่งนี้สามารถขจัดพิษได้ และหากขจัดพิษทั้งสามออก พวกมันก็จะราบเรียบราวกับดอกเบญจมาศและสงบโดยธรรมชาติ

(12) ดังนั้น ผู้ที่ไม่สามารถ ใจไม่แจ่มใส และความปรารถนาไม่ได้ส่งไป ดังนั้น ผู้ที่ไม่สามารถ จึงไม่สามารถทำได้ หมายถึง ใจคนถูกกระตุ้นด้วยชื่อเสียง โชคลาภ ราคะ รส ฯลฯ และนิสัยของพวกเขาสับสน เพราะใจไม่กระจ่าง ใจไม่กระจ่าง ความปรารถนาไม่สามารถลบออกได้ ในประโยคนี้ ใจคนก็สับสน ใจก็เปื้อน หมดแรงไม่ได้

(๑๓) ผู้ที่ส่งได้ สังเกตใจของตนภายใน และใจไม่มีหัวใจ บุคคลสามารถตัดอารมณ์ ละเว้นจากความโลภความอยาก กล่าวคือไม่มีพิษภัยสามประการจึงทำให้ใจเป็น ในรูป หัวใจไม่สามารถมองเห็นได้จากภายนอก โลกภายในไม่มีหัวใจ นั่นคือ ถ้าไม่มีจิตให้สังเกต ก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าจิตไม่สังเกต และไม่มีสิ่งใดให้ปลูกฝัง หนทางสู่ความสงบก็มาถึง

(14) ลักษณะที่ปรากฏมีรูปร่าง แต่รูปร่างไม่มีรูปร่าง: รูปร่างถูกครอบงำด้วยหัวใจและหัวใจแสดงออกด้วยรูปร่าง ถ้าไม่มีนาย ใจจะนิ่งไม่ได้ ใจไม่มีอยู่โดยไม่มีรูปร่าง หัวใจอยู่ข้างใน รูปลักษณ์ภายนอกมองเห็นได้ ภายในและภายนอกเป็นมรดก และไม่สามารถแยกออกจากกันได้ คนธรรมดารู้ดีว่าร่างกายนี้มีค่า แต่ความชั่วร้ายและปัญหาใหญ่ ฉันไม่รู้ว่าปัญหาใหญ่คือร่างกายของฉัน ขอทรัพยากรเพิ่ม และทำลายความชั่วไปในที่สุด เป็นรากฐาน จึงจริง ขอแค่มีบ้าง ทุกข์บ้าง ไม่มีกาย ก็ไม่ทุกข์ ข้าพเจ้าจึงไม่มีกาย ทุกข์ก็จะปลอดภัย บุคคลผู้ไม่พูดอะไรก็นั่งลืมเรา กายเสีย คือ กายไม่ใช่กาย กายไม่พินาศ เรียกว่าความไม่มี. ดังนั้น คุณถือว่าตัวเองเป็นโลก ถ้าคุณส่งมันไปยังโลกได้ คุณไม่รู้ว่าร่างกายเป็นปัญหาใหญ่ และไม่รู้ว่าเป็นปัญหาใหญ่ ความรักถือว่าร่างกายเปรียบเสมือนโลก หากสามารถค้ำจุนโลกได้ ก็เป็นที่อยู่ชั่วคราวและติดอยู่กับมันเสมอ เจียมเนื้อเจียมตัวที่จะเลี้ยงตัวเองผู้ที่เป็นผู้หญิงและเชื่อฟังสิ่งต่าง ๆ สามารถฝากไว้กับโลกได้ดังนั้นคุณธรรมของการรักตนเองจึงไม่ใช่การเห็นคุณค่าในตนเอง ผู้ที่ไม่ได้อยู่ด้วยตัวเองคือผู้ที่สามารถปกป้องชีวิตอันล้ำค่าได้

(15) เมื่อเห็นสิ่งในระยะไกล สิ่งต่าง ๆ ไม่มีอะไรเลย: สิ่งของ, ผลมหัศจรรย์ของเต๋า, วัตถุที่ไม่ใช่ทั่วไปในโลก, ธาตุทั้งห้าเรียกว่าสิ่งของและบล็อกต้องมีรูปแบบการควบแน่น ทุกสิ่งที่จับต้องได้คือสิ่งที่ได้มา และไม่มีสิ่งใดอยู่ในนั้น ดังนั้นจึงเป็นความจริงและเป็นสุญญากาศ “เต๋าเต๋อจิง” ว่า “เต๋าเป็นสิ่งหนึ่ง มีแต่ภวังค์เท่านั้น” ยังกล่าวอีกว่า “ภวังค์มีบางอย่างอยู่ในนั้น” ในประโยคนี้ พระภิกษุพึงรู้จักของจริงในภวังค์ที่มีมาแต่กำเนิดและพุท ลงของปลอมที่จับต้องได้เพื่อให้การเพาะปลูกของลัทธิเต๋าสามารถเป็นจริงได้

(16) ทั้งสามตรัสรู้แล้ว แต่มองเห็นได้ในความว่าง ทั้งสามหมายถึงหัวใจ รูปร่าง และสสาร ว่างๆใช้เต๋า ในประโยคนี้ คนธรรมดาและคนธรรมดาติดอยู่กับสามสิ่งของร่างกาย จิตใจ และวัตถุภายนอก อย่างไรก็ตาม คนที่เรียนเต๋ามักจะยึดติดกับโลกภายนอกของกฎ วิญญาณภายใน พลังวิเศษใน ระยะทางและแม้แต่ "ทุกสิ่ง" ก็สามารถพิสูจน์ "ความศักดิ์สิทธิ์" ได้ "ศักดิ์สิทธิ์" ไม่สามารถเป็น "พระเจ้า" ได้ ถ้าคุณสามารถกำจัดสิ่งเหล่านี้และทำให้ Dao กอปรด้วยความศักดิ์สิทธิ์ คุณสามารถอยู่เหนือธรรมชาติและชำระให้บริสุทธิ์ได้ เพื่อปลูกฝังให้อยู่ในแดนสูงของ "พระเจ้าผู้บริสุทธิ์และไม่รู้จัก" นั่นคืออาณาจักรแห่งสุญญากาศ

(17) การสังเกตความว่างก็คือความว่าง ความว่างก็คือความว่าง ความว่าง ความว่างเปล่า ความว่างมีสองแบบ ความว่างใหญ่ และความว่างเล็ก ความกลัวที่ว่างเปล่าทั้งสองนี้หมายความว่าโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาไม่ได้ทำให้แง่บวกเสียไปเพื่อที่จะกลายเป็นความจริง การสังเกตความว่างก็ว่างเช่นกัน ทางไม่มีรูป และความว่างก็มีรูปที่ว่างด้วย ภาพที่ว่างนี้ควรถูกลืมด้วย