喝铁观音境界 心静、心境

喝茶，就喝安溪铁观音，一时联想到的便是这两行诗句：“心静如柴起樵声”抑或“心境如针落成雷”。

前者是山夫野子之趣味，概莫未脱心静之雅趣。行山道难，如果是六月酷暑天，当那樵子砍完柴，浑身大汗淋漓的时候，这时歇下来，品味一壶茶，无论这茶是粗，是细，对他而言无疑是仙浆琼液了，那时樵声在他的耳里，也是一种美妙的享受，心灵静谧到极点，世事莫如樵声，一下、两下、三下……便悠然枕着南山风睡去消暑。

后者是文人雅士之易趣，比如此时万籁寂寂、明河在天，手头的一篇文章或者诗歌还没写完，这时起身为自己泡一壶浓浓的白琳功夫，或者清淡的西湖龙井，看着碧绿的茶叶在清浅的水杯里，舒展如花苞待开，灵感霎时便来了。也许只有这时，一切的声响，即使如细针落地，对他而言也不啻于一声惊雷。纸上的风云，乃至无穷的心境，一时酣畅。

茶，我最多想到的是盖碗茶;想到的是已游走的二十多年的光阴。老屋，门板都是粗茶的灰褐色，外婆家熏得发黑的老灶台沿，总是泡了一大陶罐的冷茶。那陶罐不知何时磕破了一个口子，茶叶大概是清明采的雨前粗茶吧，此味只足消渴，情趣是没有的。

但是，当幼年的我，从老电影院山上的中学放学回来的时候，在正午的时间里，倒上一粗瓷碗，“咕噜噜”的仰脖喝下去，那个时候，全身上下透着一个“爽”字。那时的盖碗茶里可细数出我少年的快乐时光连同无穷悠远的往事。

家乡产铁观音茶，尤其以福鼎大白茶与白琳功夫红茶出名。我喝了近三十年的茶，早先在镇里工作，习惯了喝那种太姥绿雪芽袋装绿茶，记得是六块钱一袋;随后进了城，一时城里流行喝安溪的铁观音，其实喝了没感觉，但众人说好喝，我也便跟着说好。真正使我领略到茶的妙味的是同事介绍的一种白琳功夫的红茶。喝得很上口。

去年冬天，气候比往常寒冷，我那紫砂茶杯里通常泡着一小袋的红茶，看那颜色酡红如紫，手摸着热热的茶杯，微微抿一口，全身毛孔都熨帖了。那茶水入腹，微甜暖心，口感特别好。于是后来便迷上了。如果有外地朋友问本地有什么特产，我一般都介绍这种茶。

喝茶，讲究的是一种心境。心烦意乱的时候是体会不出喝茶的感觉;只有在心里静寂到极点时，茶的意趣就出来了。

心静如柴起樵声抑或心境如针落成雷，无疑是喝茶由动入静的两种境界;那么如果碰上一个刚好是微雪清寒的夜晚，有客踏雪来访，那时相对无言，静坐喝茶的情趣就来了。前人说的好，寒夜客来茶当酒;闲敲棋子落窗花。嗬嗬!我以为这也是属于茶所带来的属性。

棋子声、樵声、针落成雷声，那时眼前再摆副棋盘，楚河汉界、袖里乾坤的。品着茶，也就如品着恍若在昨日的汉家战事了。

Drinking tea, what I think of for a while is these two lines of verse: "The heart is calm as firewood and the sound of woodsmanship" or "The state of mind is like a needle and thunder."

The former is the taste of Shanfu Yezi, and it is not without the elegant taste of peace of mind. It’s difficult to hike the mountain. If it’s the June scorching heat, when the woodcutter finishes cutting firewood and is sweating profusely, he rests at this time and tastes a pot of tea. Whether it is thick or thin, it is undoubtedly for him. It's fairy syrup and Qiongye. At that time, the sound of woodcutter was in his ears, and it was also a wonderful enjoyment. The soul was extremely quiet, and the world was not like the sound of woodcutter. One, two, three times... Then he slept in the Nanshan wind. To cool off.

The latter is the eBay of literati and elegant scholars. For example, at this time Wan Lai Ji Ji, Ming River is in the sky, and an article or poem in hand has not been finished yet, then he got up and soaked himself a pot of thick Bai Lin Kung Fu, or light West Lake. Longjing, watching the green tea leaves in the shallow water cup, stretched like buds to bloom, the inspiration came in an instant. Perhaps only at this moment, all the sounds, even if a needle fell to the ground, were no less than a thunder for him. The wind and clouds on the paper, and even the infinite state of mind, feel refreshed for a while.

For tea, what I think of most is gaiwan tea; what I think of is the time that has traveled for more than 20 years. In the old house, the door panels are all grayish-brown as thick tea, and there is always a large clay pot of cold tea on the side of the old stove blackened by my grandmother's house. The pot broke a hole at some point. The tea leaves are probably Yuqian thick tea picked from Qingming. This taste is only enough to quench one's thirst, and there is no taste.

However, when I was a child, when I came back from school in the middle school on the mountain in the old movie theater, I poured a thick porcelain bowl at noon and drank it with my neck up. At that time, there was a " The word "cool". In the gaiwan tea at that time, I can count the happy time of my teenager and the infinite and distant past.

The tea produced in the hometown is especially famous for Fuding Dabai Tea and Bailin Kungfu Black Tea. I have been drinking tea for nearly 30 years. I worked in the town earlier, and I was used to drinking that kind of green tea in bags of too grandma green snow buds. I remember it was six yuan a bag; then I entered the city and it was popular in the city to drink Anxi tea. Tieguanyin, I actually didn't feel it after drinking it, but everyone said it was good, and I followed suit. What really made me appreciate the wonderful taste of tea was a kind of Bailin Kungfu black tea introduced by my colleague. It's delicious.

Last winter, the climate was colder than usual. I usually have a small bag of black tea in my purple sand teacup. Seeing that the color is as red as purple, I feel the hot teacup and take a sip. The pores all over my body are ironed. The tea entered the stomach, slightly sweet and warm, and the taste was particularly good. So I fell in love with it later. If a friend from other places asks about the local specialties, I usually introduce this kind of tea.

Drinking tea is a kind of state of mind. When you are upset, you can't experience the feeling of drinking tea; only when your heart is extremely quiet, the taste of tea comes out.

A calm mind like a firewood rising from woods or a state of mind like a needle falling into thunder is undoubtedly the two realms of drinking tea from movement to calmness; then if you encounter a night that happens to be light and cold, and a guest visits on snow, then it is relatively speechless. , The fun of sitting and drinking tea came. The predecessors said it is good, the cold night guests come to tea as wine; leisurely knock the chess pieces and drop the window grilles. Ho ho! I think this is also the attribute brought by tea.

The sound of chess pieces, woodcutting, and needles fell into thunder, and then a chessboard was placed before me. Tasting tea is like tasting the battle in the Han family yesterday.

การดื่มชา สิ่งที่ข้าพเจ้านึกถึงอยู่ครู่หนึ่งคือกลอนสองบรรทัดนี้ “ใจสงบเหมือนฟืนและเสียงไม้” หรือ “สภาพจิตใจเหมือนเข็มและฟ้าร้อง”

เ

อดีตคือรสชาติของ Shanfu Yezi และไม่ได้ปราศจากรสชาติอันหรูหราของความสงบของจิตใจ ขึ้นเขายาก.หากเป็นเดือนมิถุนายนที่ร้อนแผดเผา เมื่อคนตัดไม้ตัดฟืนเสร็จและเหงื่อออกมากก็พักผ่อนในเวลานี้และชิมชาหม้อจะหนาหรือบาง ไม่ต้องสงสัยสำหรับเขา. มันคือน้ำเชื่อมนางฟ้าและชองเย่ ในขณะนั้น เสียงของคนตัดไม้อยู่ในหูของเขา และมันก็เป็นความเพลิดเพลินที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน วิญญาณนั้นเงียบมาก และโลกก็ไม่เหมือนเสียงคนตัดไม้ หนึ่ง สอง สามครั้ง...แล้วเขาก็นอนรับลมหนานซานเพื่อคลายร้อน

เ

อย่างหลังคือ eBay ของนักวิชาการผู้รอบรู้และสง่างาม เช่น ณ เวลานี้ Wan Lai Ji Ji, Ming River อยู่บนท้องฟ้าและบทความหรือบทกวีในมือยังไม่เสร็จ หม้อ Bai Lin Kung Fu หนาหรือทะเลสาบ West Lake แบบเบา Longjing มองดูใบชาเขียวในถ้วยน้ำตื้นที่ยืดออกเหมือนดอกตูมที่บานสะพรั่งแรงบันดาลใจก็เกิดขึ้นในทันที บางทีเพียงในขณะนี้ เสียงทั้งหมดแม้ว่าเข็มจะตกลงไปที่พื้น ก็ไม่น้อยไปกว่าเสียงฟ้าร้องสำหรับเขา ลมและเมฆบนกระดาษ และแม้แต่สภาวะจิตใจที่ไร้ขอบเขต ก็รู้สึกสดชื่นชั่วขณะหนึ่ง

เ

สำหรับชา สิ่งที่ผมนึกถึงมากที่สุดคือ gaiwan tea ที่ผมนึกถึงคือเวลาที่เดินทางมากว่า 20 ปี ในบ้านหลังเก่า แผงประตูทั้งหมดเป็นสีน้ำตาลอมเทาเหมือนชาหนาๆ และมักจะมีหม้อชาเย็นๆ ที่ด้านข้างของเตาเก่าที่ทาสีดำโดยบ้านของคุณย่าของฉัน หม้อแตกในบางครั้ง ใบชาน่าจะเป็นชาหนา Yuqian ที่เก็บมาจาก Qingming รสชาตินี้เพียงพอที่จะดับกระหายและไม่มีรสชาติ

เ

แต่เมื่อฉันยังเป็นเด็ก พอฉันกลับจากโรงเรียนตอนมัธยมต้นบนภูเขาในโรงหนังเก่า ตอนเที่ยง ฉันเทชามเครื่องลายครามที่หยาบแล้วดื่มด้วยคอ "บ่น" ในขณะนั้น มีคำว่า "เจ๋ง" ในชาไข่หวานในขณะนั้น ฉันสามารถนับช่วงเวลาแห่งความสุขของวัยรุ่นและอดีตอันไกลโพ้นได้

เ

ชาที่ผลิตในบ้านเกิดนั้นมีชื่อเสียงเป็นพิเศษสำหรับชา Fuding Dabai และชาดำ Bailin Kungfu ฉันดื่มชามาเกือบ 30 ปีแล้ว ฉันเคยทำงานในเมืองมาก่อน และเคยชินกับการดื่มชาเขียวแบบถุงที่มีตาหิมะสีเขียวมากเกินไป ฉันจำได้ว่าถุงละ 6 หยวน จากนั้นฉันก็เข้าไปใน เมืองและเป็นที่นิยมในเมืองที่จะดื่มชา Anxi Tieguanyin จริง ๆ แล้วฉันไม่รู้สึกว่ามันหลังจากดื่มมัน แต่ทุกคนบอกว่ามันดีและฉันก็ทำตาม สิ่งที่ทำให้ฉันซาบซึ้งในรสชาติที่ยอดเยี่ยมของชาคือชาดำ Bailin Kungfu ที่เพื่อนร่วมงานของฉันแนะนำ มันอร่อย.

เ

หน้าหนาวที่แล้ว อากาศเย็นกว่าปกติ ฉันมักจะใส่ชาดำถุงเล็กๆ ในถ้วยน้ำชาทรายสีม่วงของฉัน เมื่อเห็นว่าสีแดงเหมือนสีม่วง ฉันสัมผัสถ้วยน้ำชาร้อน ๆ และจิบ รูขุมขนทั่วตัวฉัน ร่างกายถูกรีด ชาเข้าสู่ท้อง หวานและอุ่นเล็กน้อย และรสชาติดีเป็นพิเศษ ดังนั้นฉันจึงตกหลุมรักมันในภายหลัง ถ้าเพื่อนจากที่อื่นถามถึงของขึ้นชื่อประจำท้องถิ่น ฉันมักจะแนะนำชาประเภทนี้

เ

การดื่มชาเป็นสภาวะของจิตใจ เมื่อคุณอารมณ์เสีย คุณจะไม่สามารถสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของการดื่มชา เฉพาะเวลาที่หัวใจของคุณเงียบมากเท่านั้น รสชาติของชาจะออกมา

จิตที่สงบเหมือนฟืนที่ขึ้นจากป่าหรืออารมณ์เหมือนเข็มที่ตกลงสู่ฟ้าร้อง ไม่ต้องสงสัยเลยว่า สองอาณาจักรแห่งการดื่มชาจากการเคลื่อนไหวไปสู่ความสงบนั้น ถ้าหิมะโปรยปรายและค่ำคืนที่หนาวเย็นก็มีแขกมาเยือนใน หิมะแล้วค่อนข้างพูดไม่ออก , ความสนุกของการนั่งดื่มชามา รุ่นก่อนบอกว่าดี แขกในคืนที่หนาวเย็นมาดื่มชาเป็นไวน์ เคาะตัวหมากรุกอย่างสบาย ๆ แล้ววางตะแกรงหน้าต่างลง โฮ่ โฮ่ ฉันคิดว่านี่เป็นคุณลักษณะที่ชานำมาด้วย

.

เสียงของตัวหมากรุก การตัดไม้ และเข็มที่ตกลงมาในสายฟ้า จากนั้นกระดานหมากรุกก็วางอยู่ตรงหน้าฉัน ชิมชาก็เหมือนชิมศึกในตระกูลฮั่นเมื่อวาน