铁观音茶山旅游

又下雨了，依窗而立，看雨点儿漫天淅淅沥沥……

铁观音茶乡的春雨应该是尘埃里开得最柔美的雨儿吧？看着她们在眼前千针万线的，袅袅婷婷，唯美而优雅。尽管生命短暂，但她们路过给茶乡留下的那抹美好，总是不经意的就惊艳了这个季节，唤起了几缕思绪，又有几缕淡淡的忧愁……

那远处的铁观音茶山，千盘万带，在雾霭中，闪着悠悠的绿光。一切又在欣欣然地告诉我们“春天来了！”，是啊，春姑娘的脚步近了！身在江南，没有北国之春雪花烂漫，仅凭着这满窗的细雨知道，是的，春天来了！

落红不是无情物，化作春泥更护花！顽强地挺了一冬的叶子，这时候也随着早开的花儿，纷纷落地，为下一片绿叶和花儿积蓄着力量。风拉着雨，纷纷扬扬的，带来春天的气息和希望，吹走了残冬的荒芜。渐渐地，心里开始温暖而生动。

都停下来，来聆听，或者来看看，看一会儿雨吧。顿时思绪万千，在脑海中万马奔腾，所有欲走还留的眷恋，所有行色匆匆的风，所有远走天涯的梦想，所有忧伤的河，所有惆怅的草，所有怒放的花······这一切的一切都随着雨线儿牵牵连连了……

呷一口随手拿起的铁观音茶杯，闭上眼，春茶近了，再过个把月儿，应该就满山旖旎，吐露芬芳了吧，那一定茶乡儿女最美的衣裳！

ฝนตกอีกแล้ว ยืนริมหน้าต่าง มองสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า...

ฝนฤดูใบไม้ผลิในประเทศชาควรจะเป็นฝนที่นุ่มนวลที่สุดในฝุ่นใช่ไหม? เมื่อเห็นพวกเขาเย็บร้อยเป็นพันต่อหน้า พวกมันม้วนเป็นปมสวยงามและสง่างาม แม้ว่าชีวิตของพวกเขาจะสั้น แต่ความงามที่พวกเขาเดินผ่านหมู่บ้านชาก็มักจะประหลาดใจเสมอในฤดูกาลนี้ ชวนให้นึกถึงความคิดบางอย่าง และความเศร้าเล็กน้อย...

ภูเขาชาที่อยู่ไกลออกไป มีเข็มขัดหลายพันเส้น ฉายแสงสีเขียวยาวในสายหมอก ทุกอย่างบอกเราอย่างมีความสุขอีกครั้ง “ฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว!” ใช่ คุณชุนใกล้เข้ามาแล้ว! ทางตอนใต้ของแม่น้ำแยงซีไม่มีหิมะผลิบานในฤดูใบไม้ผลิของดินแดนทางเหนือ แค่อาศัยละอองฝนจากหน้าต่างก็รู้ว่าใช่ ฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว!

ดอกไม้ที่ร่วงหล่นไม่ใช่สิ่งที่ไร้หัวใจ กลายเป็น Chunni จตุรัสมากขึ้น! ใบไม้ที่ถูกเก็บงำไว้อย่างดื้อรั้นในฤดูหนาว ในเวลานี้พร้อมกับดอกไม้ที่ผลิบานก่อนจะร่วงหล่นลงมาทีละใบ สะสมกำลังเพื่อใบไม้สีเขียวและดอกถัดไป ลมดึงฝน บวมขึ้นทีละน้อย นำลมหายใจและความหวังของฤดูใบไม้ผลิ และพัดพาความแห้งแล้งของฤดูหนาวที่เหลือออกไป หัวใจของฉันเริ่มอบอุ่นและมีชีวิตชีวาทีละน้อย

หยุด มาฟัง หรือมาดูและดูฝนกันซักพัก ความคิดถึงมากมายในใจฉัน ความคิดถึงที่อยากจะทิ้งไป สายลมที่พัดโชย ความฝันทั้งหมดที่จะเดินออกไปให้ไกล แม่น้ำที่เศร้าโศก หญ้าที่เศร้าโศก ดอกไม้ที่บานสะพรั่ง... ·· ··ทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับสายฝน...

จิบชาถ้วยที่ฉันหยิบขึ้นมา หลับตาลง แล้วชาฤดูใบไม้ผลิก็ใกล้เข้ามา และอีกไม่กี่เดือน ภูเขาควรจะเต็มไปด้วยความงาม และกลิ่นหอมจะเผยออกมา จากนั้นลูกๆ ของชา ประเทศต้องมีเสื้อผ้าที่สวยที่สุด!

It's raining again, standing by the window, watching the rain patter all over the sky...

The spring rain in the tea country should be the softest rain in the dust, right? Seeing them with thousands of stitches in front of them, they are curled up, beautiful and elegant. Although their lives are short, the beauty they pass by the tea village is always amazed this season, evoking a few ray of thoughts, and a few faint sorrows...

The tea mountain in the distance, with thousands of belts, flashed with a long green light in the mist. Everything is telling us happily again, "Spring is here!" Yes, Miss Chun is approaching! Being in the south of the Yangtze River, there is no blooming snow in the spring of Northland, just relying on the drizzle across the windows to know, yes, spring is here!

Fallen flowers are not heartless things, into Chunni more quadrangle! The leaves that have been stubbornly held up for a whole winter, at this time, along with the early blooming flowers, landed one after another, accumulating strength for the next green leaf and flower. The wind pulls the rain, swelling one after another, bringing the breath and hope of spring, and blowing away the barrenness of the remnant winter. Gradually, my heart began to warm and lively.

Stop, come and listen, or come and see and watch the rain for a while. There are thousands of thoughts in my mind, all the nostalgia that I want to leave, all the hurried wind, all the dreams of walking far away, all the sad rivers, all the melancholy grasses, all the blooming flowers... ····All of this is implicated with the rain line...

Take a sip of the tea cup that I picked up, close my eyes, and the spring tea is near, and in a few months, the mountains should be full of beauty, and the fragrance will be revealed, then the children of the tea country must have the most beautiful clothes!