内安溪铁观音 外安溪铁观音 清香型铁观音  浓香型铁观音

福建安溪是铁观音的最佳产地，祖祖辈辈生活在“内安溪”长坑乡。安溪，根据海拔分内外安溪，高海拔茶产区包括长坑乡、祥华乡、感德镇等地，有“四季有花常见雨，一冬无雪却闻雷”之彦。

每年4月，外安溪的铁观音就上市了，苏辉勇则要按捺至5月，才归内安溪收茶，走乡串里，“什么茶都得喝。”今年春天来得晚一些，苏辉勇为参赛，特地精选了茶料，交给他认可的师傅去制作。制茶犹如烹饪，好原料还需好厨子，才能做得出不错的味道。

采摘时间也有讲究，早上9：30之后，朝阳将附着在茶树上的露水蒸发而干，可以开采至11:30。下午14:30之后可以采至17:00。送评茶料的采摘时间，定于午后。虽说春水秋香，各有千秋，但苏辉勇认为，秋茶更容易出音韵，高水分的春茶难把控。其中奥妙，与“水”密不可分。

很多人对铁观音的认知等同于带砂绿色的清香型铁观音，这是上个世纪90年代台湾商家始制并风靡全国的现代工艺，追求更清淡的口感、更好看的外观。但苏辉勇最喜欢的是祖辈老法制作的“烤得黑黑的”铁观音——在乌龙茶制作工艺结束后，将茶炭焙，干茶黑褐，汤色金黄浓郁，入口回甘，“就像喝了浓稠的米油。”彼时的审美是烤得黑黑的不好看不打紧，越浓香越好喝。

没有冰箱的年代，当地老百姓就是用炭焙火烤的方式彻底干燥，利于保存，再将茶叶装进缸里，放入地下，慢慢喝。家中小孩子起疹子，烧一锅水撒把铁观音，水凉至合适温度，再撒一把盐，孩子进去泡个“茶水浴”，疹子很快就消去。物资紧缺的年间，铁观音也是农村人家的稀有饮料，家中来了客人，主人泡一杯铁观音，这是以茶待客的礼仪。

Anxi, Fujian เป็นสถานที่ที่ดีที่สุดในการผลิต Tieguanyin บรรพบุรุษของ Su Huiyong อาศัยอยู่ใน Changkeng Township "Nei'anxi" มาหลายชั่วอายุคน อันซี ตามระดับความสูง แบ่งออกเป็นอันซีภายในและภายนอก พื้นที่ผลิตชาบนที่สูง รวมทั้งเมืองฉางเค็ง เมืองเซียงฮวา เมืองกานเต๋อ และสถานที่อื่นๆ มี "ดอกไม้ในทุกฤดูกาลและฝนทั่วไป ฤดูหนาวไม่มีหิมะแต่มีฟ้าร้อง" .

ทุกเดือนเมษายน Tieguanyin ใน Waianxi จะออกสู่ตลาดและ Su Huiyong จะต้องรอจนถึงเดือนพฤษภาคมก่อนที่จะกลับไปที่ Nei'anxi เพื่อรวบรวมชาและไปที่หมู่บ้านเพื่อเก็บชา "คุณต้องดื่มชา" ฤดูใบไม้ผลินี้ มาทีหลัง และซู ฮุ่ยหยง เข้าร่วมการแข่งขัน , วัสดุชาที่คัดสรรมาเป็นพิเศษ , ส่งมอบให้กับอาจารย์ที่ได้รับอนุญาตของเขาเพื่อทำ การทำชาก็เหมือนการทำอาหาร วัตถุดิบที่ดี ต้องมีพ่อครัวที่ดีจึงจะได้รสชาติที่ดี

เวลาในการเก็บก็เป็นพิเศษเช่นกัน หลัง 9:30 น. ในตอนเช้าแสงแดดยามเช้าจะระเหยและทำให้น้ำค้างที่ติดอยู่กับต้นชาแห้งและสามารถเก็บเกี่ยวได้จนถึง 11:30 น. หลัง 14.30 น. สามารถไปรับได้ถึง 17.00 น. เวลาเลือกวัตถุดิบชาที่ส่งมามีกำหนดในช่วงบ่าย แม้ว่าน้ำแร่และกลิ่นหอมของฤดูใบไม้ร่วงจะมีข้อดีในตัวเอง แต่ซู ฮุ่ยหยงเชื่อว่าชาในฤดูใบไม้ร่วงจะผลิตเสียงได้ง่ายกว่า และชาฤดูใบไม้ผลิที่มีความชื้นสูงนั้นควบคุมได้ยาก ความลึกลับที่แยกออกไม่ได้จาก "น้ำ"

การรับรู้ของผู้คนมากมายเกี่ยวกับ Tieguanyin นั้นเหมือนกับของ Tieguanyin ที่มีกลิ่นหอมสีเขียวของทรายซึ่งเป็นงานฝีมือสมัยใหม่ที่ทำโดยพ่อค้าชาวไต้หวันในทศวรรษ 1990 และเป็นที่นิยมไปทั่วประเทศโดยมีรสชาติที่เบากว่าและรูปลักษณ์ที่ดีขึ้น แต่สิ่งที่โปรดปรานของ Su Huiyong คือ "สีดำคั่ว" Tieguanyin ที่ทำโดยบรรพบุรุษของเขา หลังจากกระบวนการผลิตชาอูหลงสิ้นสุดลง ชาก็ถูกคั่วบนถ่าน ฉันดื่มน้ำมันข้าวหนา" ในขณะนั้น ความสวยงามก็คือมันไม่ใช่ ดีที่จะคั่วดำไม่สำคัญยิ่งหอมยิ่งดี

ในยุคที่ไม่มีตู้เย็น คนในท้องถิ่นใช้ถ่านย่างให้แห้งสนิท ซึ่งเอื้อต่อการอนุรักษ์ แล้วใส่ใบชาลงในขวด วางลงใต้ดิน แล้วดื่มช้าๆ เด็กในครอบครัวมีผื่นขึ้น ต้มน้ำในหม้อ โรย Tieguanyin เทน้ำเย็นลงในอุณหภูมิที่เหมาะสม และโรยเกลือ 1 กำมือ เด็กจะเข้าไป "อาบน้ำชา" แล้วผื่นจะหายไปอย่างรวดเร็ว . ในช่วงหลายปีที่เสบียงมีน้อย Tieguanyin ยังเป็นเครื่องดื่มหายากสำหรับคนในชนบท เมื่อแขกมาที่บ้าน เจ้าของร้านทำ Tieguanyin หนึ่งถ้วยซึ่งเป็นมารยาทในการเสิร์ฟชาให้กับแขก

Anxi, Fujian is the best place to produce Tieguanyin. Su Huiyong's ancestors have lived in Changkeng Township, "Nei'anxi" for generations. Anxi, according to altitude, is divided into internal and external Anxi, high-altitude tea-producing areas include Changkeng Township, Xianghua Township, Gande Town and other places.

Every April, Tieguanyin in Waianxi will be on the market, and Su Huiyong will have to wait until May before returning to Nei Anxi to collect tea and go to the village to collect tea. "You have to drink any tea." This spring came later, and Su Huiyong participated in the competition. , Specially selected tea materials, handed over to his approved master to make. Making tea is like cooking. Good ingredients require good cooks to make a good taste.

The picking time is also particular. After 9:30 in the morning, the morning sun will evaporate and dry the dew attached to the tea trees, and it can be harvested until 11:30. After 14:30 in the afternoon, it can be picked up to 17:00. The picking time for the submitted tea materials is scheduled in the afternoon. Although spring water and autumn fragrance have their own merits, Su Huiyong believes that autumn tea is easier to produce sound, and high-moisture spring tea is difficult to control. The mystery is inseparable from the "water".

Many people’s perception of Tieguanyin is equivalent to that of Tieguanyin with sandy green fragrance. This is a modern craftsmanship made by Taiwanese merchants in the 1990s and popular throughout the country, pursuing a lighter taste and a better appearance. But Su Huiyong’s favorite is the "roasted black" Tieguanyin made by his ancestors. After the oolong tea production process is over, the tea is roasted on charcoal, the dried tea is dark and brown, the soup is golden and rich, and the taste is sweet, "just like I drank thick rice oil.” At that time, the aesthetics was that it was not good to be roasted black, it didn't matter, the more fragrant the better.

In the era when there were no refrigerators, local people used charcoal roasting to dry them thoroughly, which was conducive to preservation, and then put the tea leaves in the jars, put them underground, and drink them slowly. The child in the family has a rash, boil a pot of water and sprinkle Tieguanyin, cool the water to the right temperature, and sprinkle a handful of salt. The child will go in for a "tea bath" and the rash will disappear quickly. During the years when supplies were scarce, Tieguanyin was also a rare drink for rural people. When guests came to the house, the owner made a cup of Tieguanyin, which was the etiquette of serving guests with tea.