安溪茶叶 本山、黄旦、毛蟹、梅占

安溪铁观音飘香神州、享誉天下，但还有不少人不知道安溪的自然环境得天独厚，茶树资源十分丰富，品种达50余个，被誉为“茶树良种宝库”。除了闻名遐迩的铁观音，还有许多茶叶名优品种，如本山、黄旦、毛蟹、梅占等四大色种，以及原产于长坑的大叶乌龙（大叶乌）、原产于虎邱的佛手（香椽）、原产于西坪的奇兰，从外地引入的肉桂、水仙、白牡丹、黄观音，等等。

（依次为本山、黄旦、毛蟹、梅占）

近一段时期以来，铁观音一枝独秀，迅猛发展，其它品种则受到忽视，种植面积越来越小，有的甚至濒临消失；销售渠道越来越窄，很少以真实面目出现在市场上，大部分作为原料茶，或者冒充铁观音；茶农生产效益也越来越差。

本 山

原产于安溪县西坪镇尧阳。民国二十六年庄灿彰撰的《安溪茶业调查》称：“此种茶发现于60年前（约1870年），发现者名圆醒，今号其种曰圆醒种，另名本山种，盖尧阳人指为尧阳由所产者”。

本山植株灌木型，中叶类，中芽种。树姿开张，枝条斜生，分枝细密；叶身平，叶尖渐尖，叶形椭圆或长椭圆，叶薄质脆，叶面稍内卷，叶缘波浪明显，叶齿稍钝浅稀、大小不匀，芽密且梗细长，淡绿带紫红色，茸毛少；花果颇多。

本山外形壮实沉重，梗鲜亮，较细瘦，如“竹子节”尾部稍尖，色泽鲜润呈香蕉皮色；茶汤橙黄色；叶底黄绿，叶张尖薄，长圆形，叶面有隆起，主脉明显；味清纯略浓厚；香似铁观音而较清淡。

该茶于1984年在全国茶树良种审定会上被认定为全国良种，为安溪四大当家良种之一，广泛种植于西坪、芦田等地。与铁观音“近亲”，但长势与适应性均比铁观音强，制乌龙茶品质优良，香高味醇，品质略逊，好的与铁观音相近似；制红、绿茶则品质中等。

黄 旦

又称黄金桂。清咸丰年间(1850-1860)，产于安溪县虎邱镇罗岩。黄旦的由来有两种传说：其一，相传，清咸丰十年(1860)安溪罗岩灶坑村(今虎邱乡美庄村)，有个青年叫林梓琴，娶西坪珠洋村女子王淡为妻。当地风俗，结婚一个月，新娘回娘家“对月换花”，返回婆家时，新娘带回的礼物中要有一种东西“带青”(即植物幼苗)，以象征世代相传，子孙兴旺。王氏“带青”之物，即为两株小茶苗，种在祖祠旁园地里。经夫妻双双培育，长得枝繁叶茂。采制成茶，色如“黄金”，奇香似“桂”，左邻右舍争相品尝，啧啧称赞，特以王淡名字谐音命名为黄旦。后来，茶商林金泰将黄旦运销东南亚各国，供不应求。为进一步提高黄旦的身价，并根据黄旦的特征，又名黄金桂。其二，十九世纪中叶，安溪罗岩村茶农魏珍，外出路过北溪天边岭，见一株茶树呈金黄色，因好奇心驱使而将它移植家中盆里。后经压枝繁殖，精心培育，茁壮成长。采制成茶，冲泡之时，未揭杯盖，茶香扑鼻；揭开杯盖，芬芳迷人，因而传扬。后人根据其叶色、汤色特征，取名黄旦。

黄旦植株小乔木型，中叶类，早芽种。树姿半开展，分枝较密，节间较短；叶片椭圆形或披针形，颜色黄绿有光泽，较单薄，叶面略卷，叶缘微波浪形，叶齿较密、深而锐；能开花，结实少。

黄旦具有十分独特的品质，主要体现“一早二奇”：一早，即萌芽、采制、上市早，黄旦一般为4月中旬采制，比一般品种早10余天，比铁观音早近20天。二奇，即外形“黄、匀、细”，内质“香、奇、鲜”。条索紧细，色泽润亮金黄；香气优雅鲜爽，略带桂花香味；叶底中央黄绿，边缘朱红，柔软明亮；汤色金黄明亮，轻啜满口生津，滋味醇细甘鲜，令人心旷神怡。素以“一闻香气而知黄旦”而著称，自古有“未尝天真味，先闻透天香”之誉。

1984年在全国茶树良种评审会被认定为“全国良种”；1985年桂被农牧渔业部和中国茶叶学会评为“中国名茶”；1986年又被商业部授予“全国名茶”称号。在安溪，广泛种植于虎邱、西坪、金谷等地。该品种适宜制作乌龙茶，也可以制作红、绿茶。

毛 蟹

原产于安溪县大坪乡福美村大丘仑。《茶树品种志》（1979年出版，福建省农业科学院茶叶研究所编著）记载：据萍州村张加协（1957年71岁）云：‘清光绪三十三年（1907）我外出买布，路过福美村大丘仑高响家，他说有一种茶，生长极为迅速，栽后二年即可采摘我遂顺便带回100多株，栽于自己茶园’。由于产量高，品质好，于是毛蟹就在萍州附近传开。

毛蟹植株灌木型，中叶类，中芽种。树姿半开展，分枝稠密；叶形椭圆，尖端突尖，叶片平展；叶色深绿，叶厚质脆，锯齿锐利；芽梢肥壮，茎粗节短，叶背白色茸毛多；开花尚多，但基本不结实。毛蟹适应性广，抗逆性强，易于栽培，产量较高。

茶条紧结，梗圆形，头大尾尖，芽叶嫩，多白色茸毛，色泽褐黄绿，尚鲜润。茶汤青黄或金黄色。叶底叶张圆小，中部宽，头尾尖，锯齿深，密、锐、而且向下钩，叶稍薄，主脉稍浮现。味清纯略厚，香清高，略带茉莉花香；茶汤微青入口顺滑，口感醇厚有观音香。

该品种广泛种植于大坪、虎邱等地，适制乌龙茶，为高级“色种”的原料；制红、绿茶，毫色显露，外形美观，品质尚佳。　　

梅 占

原产于安溪县芦田镇三洋。梅占的由来有两种传说：其一，清道光元（1821）前后，芦田有一株茶树，树高叶长，但不知其名。有一天，西坪尧阳王氏前往芦田拜祖，芦田人特意考问王氏那株茶叫名？王氏不知，一时答不上来，抬头偶见门上有“梅占百花魁”联句，遂巧取“梅占”为其茶名。其二，清嘉庆十五年（1810）前后，三洋农民杨奕糖在百丈坪田里干活，有位挑茶苗的老人路过此地，向杨讨饭，杨尽情款待，老人以三株茶苗赠送。杨把它种在“玉树厝”旁，精心培育，长得十分茂盛。采制成茶，香气浓郁，滋味醇厚，甘香可口。消息一传开，大家争相品评，甚为赞赏，但叫不出茶名来。村里有个举人根据该茶开花似腊梅的特征，将其命名为梅占。此后三村五里广植扩种，就逐渐驰名各地。

梅占植株小乔木型，大叶类，中芽种。树姿直立，主干明显，分枝较稀，节间甚长；叶长椭圆形，叶色深绿，叶面平滑内折，叶肉厚而质脆，叶缘平锯齿疏浅；开花多，结实少。育芽能力强，芽梢生长迅速，但易于硬化。适应性强，产量较高。

梅占外形壮实、长大、梗肥、节间长，色泽褐绿稍带暗红色，红点明，汤色涂黄或橙黄，味厚香醇。梅占也需嫩采。制红茶亦为。制成烘青绿茶白毛猴，品质亦佳。制成的红、绿茶，具有独特的兰花香且滋味醇厚。芽叶生育力和持嫩性较强。一芽三叶盛期在4月中旬。

梅占分布十分广泛，在安溪仅芦田、龙涓等地有少量种植，在外地却是“墙内开花墙外香”，闽北和广东、台湾都有较大面积，而在不同产地能适宜制各种茶类，她不仅适制乌龙茶，还可以加工成绿茶、白茶、红茶，是做正山小种、白琳工夫的高级原料。

Anxi Tieguanyin is fragrant in China and is well-known all over the world. However, many people don’t know that Anxi’s natural environment is unique and rich in tea tree resources, with more than 50 varieties. In addition to the well-known Tieguanyin, there are many famous and high-quality tea varieties, such as Benshan, Huangdan, Hairy Crab, Meizhan and other four major color species, as well as Daye Oolong (Daye Wu), which is originally produced in Changkeng. The bergamot (fragrance rafter) from Huqiu, Qilan from Xiping, cinnamon, narcissus, white peony, Huang Guanyin, etc. were imported from other places.

(Sequentially Benshan, Huangdan, Hairy Crab, Meizhan)

In the recent period, Tieguanyin has thrived and developed rapidly. Other varieties have been neglected. The planting area is getting smaller and smaller, and some are even on the verge of disappearing; sales channels are getting narrower and narrower, and they rarely appear on the market in their true colors. As raw material tea, or pretend to be Tieguanyin; tea farmers' production efficiency is getting worse and worse.

This mountain

It is native to Yaoyang, Xiping Town, Anxi County. The Anxi Tea Industry Survey by Zhuang Canzhang in the 26th year of the Republic of China stated: “This tea was discovered 60 years ago (about 1870). This mountain species is referred to by the Yaoyang people as those produced by the Yaoyangyou".

This mountain plant is shrub type, medium leaf type, medium bud species. The tree posture is open, the branches grow obliquely, and the branches are dense; the leaf body is flat, the leaf tip is gradually pointed, the leaf shape is oval or oblong, the leaf is thin and brittle, the leaf surface is slightly inward, the leaf edge is obviously wavy, and the leaf teeth are slightly blunt and shallow , Uneven size, dense buds and slender stalks, light green with purplish red, few hairs; many flowers and fruits.

This mountain has a strong and heavy appearance, bright stalks, and thinner. For example, the "bamboo knot" has a slightly pointed tail, and the color is fresh and banana peel; the tea soup is orange-yellow; the bottom of the leaf is yellow-green, the leaf is thin, oblong, and the leaf surface is slightly pointed. Uplift, the main vein is obvious; the taste is pure and pure and slightly thick; the fragrance is like Tieguanyin but lighter.

The tea was recognized as a national improved variety at the National Tea Tree Variety Approval Conference in 1984, and is one of the four leading varieties in Anxi. It is widely planted in Xiping, Lutian and other places. It is "close relative" to Tieguanyin, but its growth and adaptability are stronger than Tieguanyin. Oolong tea is of good quality, high in fragrant and mellow, and slightly inferior in quality, which is similar to Tieguanyin; red and green tea are of medium quality.

Huang Dan

Also known as Golden Gui. During the Qing Xianfeng period (1850-1860), it was produced in Luoyan, Huqiu Town, Anxi County. There are two legends about the origin of Huang Dan: First, according to legend, in the tenth year of Xianfeng in the Qing Dynasty (1860), Anxi Luoyan Zaokeng Village (now Meizhuang Village, Huqiu Township), there was a young man named Lin Ziqin who married Wang Dan, a woman from Zhuyang Village, Xiping For wife. According to the local custom, after one month of marriage, the bride returns to her natal home to "change flowers to the moon". When returning to her in-law’s home, the bride must bring back something "bring green" (ie plant seedlings) to symbolize the prosperity of offspring from generation to generation. What Wang's "bring green" is two small tea seedlings, planted in the garden next to the ancestral temple. After being nurtured by the husband and wife, they grow into luxuriant branches. The tea is collected and made, the color is like "gold", the fragrance is like "gui", neighbors compete to taste it, tut and praise, especially named Huang Dan after the homophonic name of Wang Dan. Later, tea merchant Lin Jintai sold the yellow dandelions to Southeast Asian countries, and the supply exceeded demand. In order to further increase the value of Huang Dan, and according to the characteristics of Huang Dan, it is also known as Golden Gui. Second, in the middle of the nineteenth century, Wei Zhen, a tea farmer in Luoyan Village, Anxi, went out and passed Beixi Tianbianling and saw a tea tree that was golden yellow. He was driven by curiosity and transplanted it into a basin at home. After pressing the branches to propagate, carefully cultivated and thrive. When tea is picked and brewed, the lid of the cup is not opened, and the fragrance of the tea is tangy; when the lid is opened, the fragrance is charming, so it spreads. Later generations named Huang Dan based on its leaf color and soup color characteristics.

Huangdan plant is small tree type, middle leaf type, early bud species. The tree posture is semi-developed, the branches are denser, and the internodes are short; the leaves are oval or lanceolate, the color is yellow-green and shiny, relatively thin, the leaf surface is slightly curled, the leaf edge is slightly wavy, and the leaf teeth are dense, deep and deep. Sharp; can bloom and bear little fruit.

Huangdan has a very unique quality, which mainly reflects the "one morning and two strangeness": early in the morning, that is, early germination, harvesting, and early listing. Huangdan is generally harvested in mid-April, more than 10 days earlier than general varieties, and nearly 20 days earlier than Tieguanyin. Two odds are "yellow, uniform and thin" in appearance and "fragrant, odd and fresh" in inner quality. The strips are tight, the color is bright and golden; the aroma is elegant and fresh, with a slight osmanthus fragrance; the center of the leaf is yellow-green, and the edges are vermilion, soft and bright; the soup is golden and bright, and the taste is mellow and sweet, which is refreshing. . Known as "Huang Dan when one smells the fragrance", it has the reputation of "not taste the innocence, first smell the fragrance of heaven" since ancient times.

In 1984, it was recognized as the "National Excellent Tea" by the National Tea Tree Variety Evaluation Committee; in 1985, Gui was awarded the "Chinese Famous Tea" by the Ministry of Agriculture, Animal Husbandry and Fisheries and the Chinese Tea Society; in 1986, it was awarded the title of "National Famous Tea" by the Ministry of Commerce. In Anxi, it is widely planted in Huqiu, Xiping, Jingu and other places. This variety is suitable for making oolong tea, as well as red and green tea.

Hairy crab

It is native to Daqiulun, Fumei Village, Daping Township, Anxi County. "Tea Varieties" (published in 1979, edited by the Tea Research Institute of Fujian Academy of Agricultural Sciences) records: According to Zhang Jiaxie (71 years old in 1957) of Pingzhou Village, said:'In the thirty-third year of Guangxu in the Qing Dynasty (1907), I went out to buy cloth and passed by From the family of Daqiulun Gaoxiang in Fumei Village, he said that there is a kind of tea that grows extremely fast. I can pick it two years after planting, so I brought back more than 100 plants by the way and planted it in my own tea garden. Because of the high yield and good quality, hairy crabs spread around Pingzhou.

Hairy crab plants are shrub-type, medium-leaf, medium-bud species. The tree posture is semi-developed, with dense branches; the leaves are oval, the tips are pointed, and the leaves are flat; the leaf color is dark green, the leaves are thick and brittle, and the teeth are sharp; But basically not strong. Hairy crabs have wide adaptability, strong stress resistance, easy cultivation, and high yield.

The tea sticks are tightly knotted, with round stalks, large heads and pointed tails, tender buds and leaves, many white hairs, brown, yellow and green in color, and still fresh and moist. The tea soup is green or golden yellow. The bottom of the leaf is round and small, the middle part is wide, the head and tail are pointed, the serrations are deep, dense, sharp, and hook downwards, the leaves are slightly thin, and the main veins emerge slightly. The taste is pure and pure and slightly thick, the fragrance is high, with a slight jasmine fragrance; the tea soup is slightly green and the entrance is smooth, and the taste is mellow and has the fragrance of Guanyin.

This variety is widely planted in Daping, Huqiu and other places. It is suitable for making oolong tea, which is the raw material of high-grade "color species"; for making red and green tea, the color is revealed, the appearance is beautiful, and the quality is good.　　

Mei Zhan

It is native to Sanyo, Lutian Town, Anxi County. There are two legends about the origin of Mei Zhan: First, around Qing Dao Guangyuan (1821), there was a tea tree in Ashitian with high leaves and long leaves, but the name is unknown. One day, the Wang family of Yaoyang in Xiping went to Lutian to worship the ancestors. The people of Lutian specially asked Wang’s tea plant name? Wang didn't know it, but couldn't answer for a while. When he looked up, he occasionally saw the joint sentence "Mei Zhan Hundred Oikui" on the door, so he cleverly chose "Mei Zhan" as the name of his tea. Second, around the fifteenth year of Jiaqing in the Qing Dynasty (1810), Sanyo farmer Yang Yitang worked in the Baizhangping field. An old man picking tea seedlings passed by here, begging Yang for a meal, and Yang treated him to his heart. The old man presented three tea seedlings as a gift. . Yang planted it next to the "Yushucuo" and carefully cultivated it to grow very luxuriantly. It is made into tea with strong aroma, mellow taste, sweet fragrance and delicious taste. As soon as the news spread, everyone scrambled to comment and admired the tea, but couldn't name it. A man in the village named the tea Meizhan based on the characteristic that the tea blooms like winter plum. Since then, three villages and five miles have been planted and expanded, and they have gradually become famous everywhere.

The Meizhan plant is small tree type, large leaf type, medium bud species. The tree posture is erect, the main trunk is obvious, the branches are relatively sparse, and the internodes are very long; the leaves are long oval, the leaf color is dark green, the leaf surface is smooth and inwardly folded, the leaf flesh is thick and brittle, and the leaf margins are flat and serrated. few. It has a strong ability to grow buds, and the shoot tips grow rapidly, but they are easy to harden. It has strong adaptability and high output.

Mei Zhan has strong appearance, grown up, stalk fat, long internodes, brownish green with slightly dark red, bright red spots, yellowish or orange-yellow soup, thick and mellow taste. Mei Zhan also needs to be picked tenderly. Making black tea is also. It is made into roasted green tea and white monkeys with good quality. The red and green tea made has a unique orchid fragrance and a mellow taste. The buds and leaves have strong fertility and tenderness. The full season of one bud and three leaves is in mid-April.

Meizhan is widely distributed. In Anxi, only a small amount of plantation is found in Lutian and Longjuan, but in other places it is "flowering inside the wall and fragrance outside the wall". There are large areas in northern Fujian, Guangdong and Taiwan, and it can be suitable for different production areas. It is not only suitable for making oolong tea, but also can be processed into green tea, white tea, and black tea. It is a high-grade raw material for making Lapsang Souchong and Bailin Gongfu.

Anxi Tieguanyin มีกลิ่นหอมในประเทศจีนและเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก อย่างไรก็ตาม หลายคนไม่ทราบว่าสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของ Anxi มีเอกลักษณ์เฉพาะและอุดมไปด้วยทรัพยากรต้นชาที่มีมากกว่า 50 สายพันธุ์ นอกจาก Tieguanyin ที่มีชื่อเสียงแล้ว ยังมีชาที่มีชื่อเสียงและมีคุณภาพสูงอีกมากมาย เช่น Benshan, Huangdan, Hairy Crab, Meizhan และอีก 4 สายพันธุ์สีหลัก รวมถึง Daye Oolong (Daye Wu) ซึ่งเดิมที ผลิตใน Changkeng มะกรูด (ไม้หอม) จาก Huqiu, Qilan จาก Xiping, อบเชย, narcissus, white peony, Huang Guanyin ฯลฯ นำเข้าจากที่อื่น

(ตามลำดับ Benshan, Huangdan, Hairy Crab, Meizhan)

ในระยะหลังนี้ Tieguanyin เติบโตและพัฒนาอย่างรวดเร็ว พันธุ์อื่น ๆ ถูกละเลย พื้นที่ปลูกเริ่มเล็กลงและบางส่วนก็ใกล้จะสูญพันธุ์ ช่องทางการขายแคบลงและแคบลงและไม่ค่อยปรากฏบน ตลาดในสีที่แท้จริงของพวกเขาในฐานะที่เป็นวัตถุดิบชาหรือแกล้งทำเป็น Tieguanyin ประสิทธิภาพการผลิตของเกษตรกรผู้ปลูกชาแย่ลงเรื่อย ๆ

ภูเขาลูกนี้

มีถิ่นกำเนิดในเหยาหยาง เมืองซีปิง มณฑลอานซี การสำรวจอุตสาหกรรมชา Anxi โดย Zhuang Canzhang ในปีที่ 26 ของสาธารณรัฐจีนกล่าวว่า: "ชานี้ถูกค้นพบเมื่อ 60 ปีที่แล้ว (ประมาณปี 1870) ชาวเหยาหยางเรียกสายพันธุ์ภูเขานี้ว่าผลิตโดย Yaoyangyou"

พืชภูเขานี้เป็นไม้พุ่ม ชนิดใบปานกลาง ดอกตูมปานกลาง ท่าไม้เปิด กิ่งงอกเฉียง กิ่งหนาแน่น ลำตัวแบน ปลายใบค่อยๆ แหลม รูปร่างใบเป็นรูปไข่หรือเป็นรูปขอบขนาน ใบบางและเปราะ ผิวใบเล็กน้อย ด้านในขอบใบเป็นคลื่นอย่างเห็นได้ชัด ฟันใบทู่และตื้นเล็กน้อย ขนาดไม่เท่ากัน ดอกตูมหนาแน่นและก้านเรียว สีเขียวอ่อนมีสีแดงอมม่วง มีขนน้อย ดอกไม้และผลมากมาย

ภูเขาลูกนี้มีลักษณะแข็งแรง หนัก ก้านสว่าง และบางลง ตัวอย่างเช่น "ปมไม้ไผ่" มีหางแหลมเล็กน้อย สีสด และเปลือกกล้วย ซุปชามีสีเหลืองส้ม ด้านล่างของ ใบเป็นสีเหลืองแกมเขียว ใบบาง เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ผิวใบแหลมเล็กน้อย ยกขึ้น เส้นเลือดหลักชัดเจน รสชาติบริสุทธิ์ บริสุทธิ์ และหนาเล็กน้อย กลิ่นหอมเหมือนทิกวนอิมแต่เบากว่า

ชาได้รับการยอมรับว่าเป็นชาที่ได้รับการปรับปรุงในระดับชาติในการประชุมการอนุมัติพันธุ์ต้นชาแห่งชาติในปี พ.ศ. 2527 และเป็นหนึ่งในสี่พันธุ์ชั้นนำใน Anxi มีการปลูกกันอย่างแพร่หลายในซีผิง ลู่เถียน และที่อื่นๆ มันเป็น "ญาติสนิท" กับ Tieguanyin แต่การเติบโตและการปรับตัวนั้นแข็งแกร่งกว่า Tieguanyin ชาอูหลงมีคุณภาพดีมีกลิ่นหอมและกลมกล่อมสูงและคุณภาพด้อยกว่าเล็กน้อยซึ่งคล้ายกับ Tieguanyin ชาแดงและเขียวเป็นของ คุณภาพปานกลาง.

หวงตาน

ยังเป็นที่รู้จักกันในนามโกลเด้นกุย ในช่วงสมัยชิงเซียนเฟิง (ค.ศ. 1850-1860) ผลิตขึ้นในเมืองลั่วหยาน เมืองหูชิว มณฑลอานซี มีสองตำนานเกี่ยวกับต้นกำเนิดของ Huang Dan: ประการแรกตามตำนานในปีที่สิบของ Xianfeng ในราชวงศ์ชิง (1860) หมู่บ้าน Anxi Luoyan Zaokeng (ปัจจุบันคือหมู่บ้าน Meizhuang เมือง Huqiu) มีชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อ Lin Ziqin แต่งงานกับ Wang Dan ผู้หญิงจากหมู่บ้าน Zhuyang, Xiping สำหรับภรรยา ตามประเพณีท้องถิ่นหลังแต่งงานได้ 1 เดือน เจ้าสาวจะกลับไปบ้านเกิดเพื่อ "เปลี่ยนดอกไม้เป็นดวงจันทร์" เมื่อกลับมาบ้านสะใภ้เจ้าสาวต้องนำสิ่งที่ "นำสีเขียว" กลับมา (เช่น ต้นไม้) ต้นกล้า) เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของความเจริญรุ่งเรืองของลูกหลานจากรุ่นสู่รุ่น สิ่งที่ "นำพาสีเขียว" ของวังคือต้นชาขนาดเล็กสองต้นที่ปลูกในสวนข้างวัดบรรพบุรุษ หลังจากสามีและภรรยาเลี้ยงดูแล้ว กิ่งก้านก็งอกงาม ชาถูกรวบรวมและทำสีเหมือน "ทอง" กลิ่นหอมเหมือน "กุย" เพื่อนบ้านแข่งขันกันเพื่อลิ้มรส ตุ๊ดและยกย่องโดยเฉพาะชื่อ Huang Dan ตามชื่อ homophonic ของ Wang Dan ต่อมา Lin Jintai พ่อค้าชาขายดอกแดนดิไลออนสีเหลืองให้กับประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และอุปทานก็เกินความต้องการ เพื่อที่จะเพิ่มมูลค่าของ Huang Dan และตามลักษณะของ Huang Dan ก็เรียกว่า Golden Gui ประการที่สอง ในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 Wei Zhen เกษตรกรผู้ปลูกชาในหมู่บ้าน Luoyan เมือง Anxi ได้ออกไปเดินผ่าน Beixi Tianbianling และเห็นต้นชาที่มีสีเหลืองทอง เขาเกิดความสงสัยใคร่รู้จึงย้ายปลูกลงในอ่างที่ บ้าน. หลังจากกดกิ่งให้ขยายพันธุ์แล้ว ค่อยๆ เพาะและเจริญเติบโต เวลาหยิบชาและชงชา ฝาถ้วยจะไม่เปิด และกลิ่นของชาจะออกแนวเปรี้ยว เมื่อเปิดฝาออก กลิ่นหอมมีเสน่ห์จึงกระจายออกไป คนรุ่นหลังตั้งชื่อ Huang Dan ตามสีใบและลักษณะของสีซุป

ต้นหวงตานเป็นไม้ต้นขนาดเล็ก ใบกลาง หน่อต้น ลำต้นมีลักษณะกึ่งพัฒนา กิ่งก้านหนาขึ้น และปล้องสั้น ใบเป็นรูปไข่หรือรูปใบหอก มีสีเหลืองอมเขียวและเป็นมันเงา ค่อนข้างบาง ผิวใบม้วนงอเล็กน้อย ขอบใบเล็กน้อย เป็นคลื่น ฟันใบหนา ลึกและลึก แหลม ออกดอกออกผลน้อย

Huangdan มีคุณสมบัติพิเศษเฉพาะตัวซึ่งสะท้อนถึง "เช้าวันหนึ่งกับความแปลกสองอย่าง" เป็นหลัก คือ ช่วงเช้าตรู่ นั่นคือ การงอกเร็ว การเก็บเกี่ยว และการขึ้นบัญชีรายชื่อ โดยทั่วไป Huangdan เก็บเกี่ยวในช่วงกลางเดือนเมษายน มากกว่า 10 วันก่อนหน้า กว่าพันธุ์ทั่วไปและเร็วกว่า Tieguanyin เกือบ 20 วัน โอกาสสองอย่างคือ "เหลือง สม่ำเสมอ และบาง" ในลักษณะที่ปรากฏ และ "หอม แปลก และสด" ในคุณภาพภายใน แถบแน่น สีทองสว่าง กลิ่นหอมสดชื่น มีกลิ่นออสมันตัสเล็กน้อย ตรงกลางใบเป็นสีเหลืองอมเขียว ขอบสีแดงสด นุ่มและสว่าง ซุปเป็นสีทองและ สดใสและมีรสชาติที่กลมกล่อมและหวานซึ่งทำให้สดชื่น . ที่รู้จักกันในนาม "หวงด่านเมื่อได้กลิ่นหอม" มีชื่อเสียงว่า "ไม่ได้ลิ้มรสความไร้เดียงสา ได้กลิ่นกลิ่นหอมแห่งสวรรค์ก่อน" ตั้งแต่สมัยโบราณ

ในปีพ.ศ. 2527 กุ้ยได้รับรางวัล "ชาที่มีชื่อเสียงระดับชาติ" โดยกระทรวงเกษตร การเลี้ยงสัตว์และการประมง และสมาคมชาจีนในปี พ.ศ. 2528 ในปี พ.ศ. 2529 กระทรวงพาณิชย์ได้รับรางวัล "ชาที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ" ใน Anxi มีการปลูกกันอย่างแพร่หลายใน Huqiu, Xiping, Jingu และที่อื่น ๆ พันธุ์นี้เหมาะสำหรับการชงชาอูหลงเช่นเดียวกับชาแดงและชาเขียว

ปูขน

มีถิ่นกำเนิดใน Daqiulun หมู่บ้าน Fumei เมือง Daping มณฑล Anxi บันทึก "พันธุ์ชา" (ตีพิมพ์ในปี 2522 แก้ไขโดยสถาบันวิจัยชาของสถาบันวิทยาศาสตร์การเกษตรแห่งฝูเจี้ยน) บันทึก: ตามที่จางเจียซี (อายุ 71 ปีในปี 2500) ของหมู่บ้านผิงโจวกล่าวว่า: 'ในปีที่สามสิบสามของกวางซู ในสมัยราชวงศ์ชิง (พ.ศ. 2450) ข้าพเจ้าออกไปซื้อผ้าและผ่านไป จากตระกูลต้าชิวหลุน เกาเซียง ในหมู่บ้านฟูเม่ย เขากล่าวว่ามีชาชนิดหนึ่งที่เติบโตเร็วมาก หลังจากปลูกได้สองปีก็เก็บได้ ดังนั้นฉันจึงนำต้นไม้มากกว่า 100 ต้นกลับมาปลูกในสวนชาของฉันเอง เนื่องจากให้ผลผลิตสูงและคุณภาพดี ปูขนจึงกระจายไปทั่วผิงโจว

ปูขนเป็นพันธุ์ไม้พุ่ม ใบกลาง ตากลาง ต้นไม้มีลักษณะกึ่งพัฒนา มีกิ่งหนาแน่น ใบเป็นรูปวงรี ปลายแหลม ใบแบน ใบเป็นสีเขียวเข้ม ใบหนาและเปราะ ฟันเลื่อยคม แต่โดยพื้นฐานแล้วไม่ แข็งแกร่ง. ปูขนสามารถปรับตัวได้กว้าง ทนต่อความเครียดได้ดี เพาะเลี้ยงง่าย และให้ผลผลิตสูง

ก้านชาพันกันแน่น มีก้านกลม หัวใหญ่และหางแหลม ดอกตูมและใบอ่อน มีขนสีขาวจำนวนมาก สีน้ำตาล สีเหลือง และสีเขียว และยังสดและชื้น ซุปชามีสีเขียวหรือสีเหลืองทอง ด้านล่างของใบมีลักษณะกลมและเล็ก ส่วนตรงกลางกว้าง หัวและหางแหลม ฟันเลื่อยนั้นลึก หนาแน่น แหลม และขอเกี่ยวด้านล่าง ใบจะบางเล็กน้อย และเส้นเลือดหลักจะโผล่ออกมาเล็กน้อย รสชาติที่บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ และหนาเล็กน้อย กลิ่นหอมสูง กลิ่นหอมมะลิเล็กน้อย ซุปชาเป็นสีเขียวเล็กน้อย และทางเข้าเรียบ รสชาติกลมกล่อม และมีกลิ่นหอมของกวนอิม

พันธุ์นี้ปลูกกันอย่างแพร่หลายใน Daping, Huqiu และที่อื่น ๆ เหมาะสำหรับการชงชาอูหลงซึ่งเป็นวัตถุดิบของ "สายพันธุ์สี" คุณภาพสูง สำหรับการทำชาแดงและชาเขียวจะมีการเปิดเผยสีลักษณะที่ปรากฏคือ สวยงามและมีคุณภาพดี เ

เหม่ยซาน

มีถิ่นกำเนิดในซันโย เมืองลูเทียน มณฑลอานซี มีสองตำนานเกี่ยวกับที่มาของ Mei Zhan: ครั้งแรก รอบ Qing Dao Guangyuan (1821) มีต้นชาใน Ashitian ที่มีใบสูงและใบยาว แต่ไม่ทราบชื่อ อยู่มาวันหนึ่ง ตระกูลหวางของเหยาหยางในซีผิงได้ไปสักการะบรรพบุรุษของ Lutian ชาว Lutian ได้ถามชื่อต้นชาของ Wang เป็นพิเศษหรือไม่? หวังไม่รู้ แต่ไม่สามารถตอบได้ครู่หนึ่ง เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นประโยคร่วม "เหม่ยจ้านร้อยโออิกุย" ที่ประตูเป็นครั้งคราว ดังนั้นเขาจึงเลือก "เหม่ยจ้าน" เป็นชื่อชาของเขาอย่างชาญฉลาด ประการที่สอง ประมาณปีที่สิบห้าของ Jiaqing ในราชวงศ์ Qing (1810) Yang Yitang ชาวนา Sanyo ทำงานในทุ่ง Baizhangping ชายชราคนหนึ่งกำลังเก็บต้นกล้าชาผ่านมาที่นี่เพื่อขออาหาร Yang และ Yang ปฏิบัติต่อเขาด้วยหัวใจ ชายชรามอบต้นกล้าชาสามต้นเป็นของขวัญ . หยางปลูกมันไว้ข้าง "Yushucuo" และปลูกฝังอย่างระมัดระวังเพื่อให้เติบโตอย่างอุดมสมบูรณ์ นำมาทำเป็นชาที่มีกลิ่นหอม รสกลมกล่อม หอมหวาน และรสชาติอร่อย ทันทีที่ข่าวแพร่ออกไป ทุกคนต่างพากันแสดงความคิดเห็นและชื่นชมชา แต่ไม่สามารถเอ่ยชื่อได้ ชายคนหนึ่งในหมู่บ้านตั้งชื่อชา Meizhan ตามลักษณะที่ชาบานเหมือนลูกพลัมฤดูหนาว ตั้งแต่นั้นมา มีการปลูกและขยายหมู่บ้านสามแห่งและห้าไมล์ และพวกเขาก็ได้ค่อยๆ มีชื่อเสียงไปทุกที่

ต้นเหมยซานเป็นไม้ต้นขนาดเล็ก ใบใหญ่ ดอกตูมขนาดกลาง ลำต้นตั้งตรง ลำต้นหลักชัดเจน กิ่งค่อนข้างบาง และปล้องยาวมาก ใบเป็นรูปไข่ยาว สีใบเป็นสีเขียวเข้ม ผิวใบเรียบพับเข้าด้านใน เนื้อใบ มีความหนาและเปราะ ขอบใบแบนและเป็นฟันปลา มีน้อย มันมีความสามารถในการงอกตูมที่แข็งแกร่ง และเคล็ดลับในการถ่ายภาพก็เติบโตอย่างรวดเร็ว แต่ก็ทำให้แข็งได้ง่าย มีการปรับตัวที่แข็งแกร่งและผลผลิตสูง

เหมยจ้านมีรูปร่างหน้าตาที่แข็งแรง โตขึ้น มีไขมันตามลำต้น มีปล้องยาว สีเขียวอมน้ำตาลมีสีแดงเข้มเล็กน้อย มีจุดสีแดงสด ซุปสีเหลืองหรือส้มเหลือง รสชาติเข้มข้นและกลมกล่อม Mei Zhan ยังต้องเลือกอย่างนุ่มนวล การทำชาดำก็เช่นกัน นำมาทำเป็นชาเขียวคั่วและลิงขาวคุณภาพดี น้ำชาแดงและชาเขียวมีกลิ่นหอมเฉพาะของกล้วยไม้และมีรสกลมกล่อม ตาและใบมีความอุดมสมบูรณ์และความอ่อนโยนที่แข็งแกร่ง หนึ่งหน่อและสามใบเต็มคือกลางเดือนเมษายน

Meizhan มีการกระจายอย่างกว้างขวาง ใน Anxi พบสวนเพียงเล็กน้อยใน Lutian และ Longjuan แต่ในที่อื่น ๆ มันคือ "ดอกภายในกำแพงและกลิ่นหอมนอกกำแพง" มีพื้นที่ขนาดใหญ่ในภาคเหนือของฝูเจี้ยนกวางตุ้งและไต้หวัน และเหมาะสำหรับพื้นที่การผลิตต่างๆ ไม่เพียงแต่เหมาะสำหรับการทำชาอู่หลงแต่ยังสามารถแปรรูปเป็นชาเขียว ชาขาว และชาดำได้อีกด้วย เป็นวัตถุดิบคุณภาพสูงสำหรับทำลัปซางสุจงและ ไป่หลินกงฟู่.