铁观音知识大百科

“铁观音”既是茶名，也是茶树品种名,。观音茶大体分春秋两季进行采制，素有春水秋香之称,具“观音韵”，清香雅韵，有天然的兰花香，滋味醇浓,有“七泡有余香”之誉。

· 铁观音的历史 ·

福建安溪劳动人民在清雍正三年至十三年（1725-1735年）创制发明了青茶，首先传入闽北后传入台湾省。”，福建《安溪县志》记载：“安溪人于清雍正三年首先发明乌龙茶做法，以后传入闽北和台湾。”加之“雍正三年（公元1725年）前后，茶农魏荫因观音托梦而种植铁观音”（点击查看故事详情）的传说，可以推出，安溪铁观音大概就是在这时候正式登场的，这也是现在的铁观音市场上屡见不鲜的“铁观音1725”名称的由来。

另据史料考证，1862年福州即设有经营乌龙茶的茶栈。1866年台湾乌龙茶开始外销。而现在全国乌龙茶最大产地当属福建安溪，安溪也与1995被国家农业部和中国农学会等单位命名为“中国乌龙茶（名茶）之乡”

20世纪70年代，日本刮起“乌龙茶热”，乌龙茶风靡全球。江西、浙江、安徽、湖南、湖北、广西等部分绿茶区纷纷引进乌龙茶制作技术，进行“绿改乌”（即绿茶改制乌龙茶）。

到了十九、二十世纪，铁观音因为品质优异，香味独特，传出了安溪地区，先后到了福建各地、广东省、全国，甚至海外，广受欢迎，声誉日增。

· 铁观音的产区 ·

  铁观音于民国八年自福建安溪引进木栅区试种，安溪地处戴云山东南坡，按地形地貌之差异，有内外安溪之分，内安溪占据全县茶叶总产量的80%，包括蓝田、西坪、虎邱、大坪、长坑、祥华、感德、剑斗等十几个主要产茶乡镇，铁观音主产区就在西部的“内安溪”。

   铁观音的产地环境优美、群山环抱、峰峦绵延、云雾缭绕;气候温和，年平均气温15-18度，无霜期260-324天，年降雨量1700-1900毫米，相对湿度78%以上，有“四季有花常见雨，一冬无雪却闻雷”之谚。土质肥沃：酸性土壤，PH值4.5-5.6，土层深厚，特别适宜茶树生长。

· 铁观音的分类 ·

铁观音成品依发酵程度和制作工艺，大致可以分清香型、浓香型、陈香型等三大类型。

清香型铁观音

清香型口感比较清淡、舌尖略带微甜，偏向现代工艺制法，在市场上的占有量最多。清香型铁观音颜色翠绿，汤水清澈，香气馥郁，花香明显，口味醇正。

浓香型铁观音

浓香型口味醇厚、香气高长、比较重回甘，是传统工艺炒制的茶叶经烘焙再加工而成产品。浓香型铁观音具有“香、浓、醇、甘”等特点，色泽乌亮，汤色金黄，香气纯正、滋味厚重。

陈香型铁观音

陈香型又称老茶，由浓香型或清香型铁观音经长时间储存，并反复再加工而成，陈香型铁观音具有“厚、醇、润、软”等特点，表现为色泽乌黑，汤水浓郁，绵甜甘醇，沉香凝韵。

其特质和口味接近普洱茶及红茶、黑茶，且有沉重的历史与文化沉淀。炭焙的铁观音，是铁观音浓香的一种，这也是成品乌龙茶加工的最后一道改变质量的工序，是铁观音清香型的茶叶在经过用木炭后的焙制过程。焙制的时间、次数与火候看个人口感和市场而定。

铁观音的特征

“铁观音”茶树，天性娇弱，产量不大，所以便有了“好喝不好栽”的说法，“铁观音”茶从而也更加名贵。

纯种铁观音植株为灌木型，树势披展，枝条斜生，叶片水平状着生叶形椭圆，叶缘齿疏而钝，叶面呈波浪状隆起，具明显肋骨形，略向背面反卷，叶肉肥厚，叶色浓绿光润，叶基部稍钝，叶尖端稍凹，向左稍歪，略厂下垂，嫩芽紫红色，因此有“红芽歪尾桃”之称，这是纯种特征之一。

铁观音茶条索壮结重实，略呈圆曲；色泽沙绿乌润或青绿油润。花香明显。

汤色橙黄或金黄、清澈明亮。茶汤醇厚、鲜爽、灵活。叶底为绿叶红镶边，即叶脉和叶缘部分呈红色，其余部分呈绿色，绿处翠绿稍带黄，红处明亮。

“เต๋ากวนอิม” ไม่ได้เป็นเพียงชื่อชาเท่านั้น แต่ยังเป็นชื่อต้นชาที่หลากหลายอีกด้วย โดยทั่วไปจะมีการเก็บเกี่ยวชาเจ้าแม่กวนอิมในสองฤดูกาล ฤดูใบไม้ผลิ และ ฤดูใบไม้ร่วง เป็นที่รู้จักกันในนามของกลิ่นหอมของน้ำพุและฤดูใบไม้ร่วง มี "สัมผัสเจ้าแม่กวนอิม" กลิ่นหอมและความสง่างาม กลิ่นหอมของกล้วยไม้ธรรมชาติ รสกลมกล่อม และมีชื่อเสียงของ "เจ็ด ฟองอากาศที่มีกลิ่นหอมเอ้อระเหย".

· ประวัติของตีกวนยิน ·

คนทำงานของ Anxi, Fujian ได้สร้างและประดิษฐ์ชาเขียวตั้งแต่ปีที่สามถึงปีที่สิบสามของ Yongzheng ในราชวงศ์ชิง (1725-1735) ซึ่งได้รับการแนะนำให้รู้จักกับ Fujian ทางตอนเหนือและต่อมาในไต้หวัน บันทึก "Anxi County Chronicle" ของฝูเจี้ยน: "ชาว Anxi ได้คิดค้นการฝึกดื่มชาอู่หลงครั้งแรกในปีที่สามของ Yongzheng ในราชวงศ์ชิง และต่อมาได้แนะนำให้รู้จักกับฝูเจี้ยนตอนเหนือและไต้หวัน นอกจากตำนานที่ว่า "ประมาณปีที่สามของหย่งเจิ้ง (ค.ศ. 1725) ชาวไร่ชา Wei Yin ปลูก Tieguanyin เพราะความฝันของ Guanyin" (คลิกเพื่อดูรายละเอียดเรื่องราว) อาจกล่าวได้ว่า Anxi Tieguanyin เปิดตัวอย่างเป็นทางการในเวลานี้ ที่มาของชื่อ "เต๋ากวนยิน 1725" ซึ่งมักพบเห็นได้ทั่วไปในตลาดเตี๋ยวกวนอิมในปัจจุบัน

ตามข้อมูลทางประวัติศาสตร์ ในปี พ.ศ. 2405 มีร้านชาในฝูโจวซึ่งขายชาอู่หลง ในปี พ.ศ. 2409 ชาอู่หลงไต้หวันเริ่มส่งออก ตอนนี้พื้นที่ผลิตชาอู่หลงที่ใหญ่ที่สุดในประเทศคือ Anxi, Fujian Anxi ได้รับการตั้งชื่อว่า "บ้านเกิดของชาอู่หลงจีน (ชาที่มีชื่อเสียง)" โดยกระทรวงเกษตรและสมาคมเกษตรกรรมของจีนในปี 2538

ในปี 1970 "ความคลั่งไคล้ชาอู่หลง" เกิดขึ้นในประเทศญี่ปุ่น และชาอู่หลงก็ได้รับความนิยมไปทั่วโลก มณฑลเจียงซี เจ้อเจียง อานฮุย หูหนาน หูเป่ย กวางสี และพื้นที่ชาเขียวอื่นๆ ได้แนะนำเทคโนโลยีการผลิตชาอู่หลงแบบทีละขั้นเพื่อดำเนินการ "ชาเขียวถึงอู่" (เช่น ชาเขียวเป็นชาอู่หลง)

ในศตวรรษที่ 19 และ 20 Tieguanyin ได้แผ่ขยายออกจากพื้นที่ Anxi เนื่องจากมีคุณภาพดีเยี่ยมและกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ และได้แพร่กระจายไปยังทุกส่วนของฝูเจี้ยน มณฑลกวางตุ้ง ทั้งประเทศ และแม้แต่ในต่างประเทศ

· พื้นที่การผลิตของ Tieguanyin ·

  Tieguanyin ได้รับการแนะนำจาก Anxi มณฑลฝูเจี้ยนในปีที่ 8 ของสาธารณรัฐจีนไปยังพื้นที่ Muzha เพื่อทดลองปลูก Anxi ตั้งอยู่บนเนินเขาทางตะวันออกเฉียงใต้ของ Daiyun Mountain ตามความแตกต่างของภูมิประเทศมี Anxi ภายในและภายนอก Nei'anxi คิดเป็น 80% ของการผลิตชาทั้งหมดของเคาน์ตี รวมถึง Lantian, Xiping, Huqiu, Daping, Changkeng, Xianghua, Gande, Jiandou และเมืองและเมืองที่ผลิตชารายใหญ่อีกกว่าสิบแห่ง

   ต้นกำเนิดของ Tieguanyin มีสภาพแวดล้อมที่สวยงามล้อมรอบด้วยภูเขา ยอดเขาและภูเขาที่ทอดยาว และล้อมรอบด้วยเมฆ อากาศอบอุ่น อุณหภูมิเฉลี่ยต่อปีคือ 15-18 องศา ช่วงเวลาที่ไม่มีน้ำค้างแข็งคือ 260-324 วัน ปริมาณน้ำฝนประจำปีอยู่ที่ 1,700-1900 มม. และความชื้นสัมพัทธ์มากกว่า 78% มีดอกไม้ในสี่ฤดูกาลและเป็นเรื่องปกติที่จะมีฝนตก แต่ในฤดูหนาวไม่มีหิมะแต่ได้ยินเสียงฟ้าร้อง” ดินที่อุดมสมบูรณ์: ดินที่เป็นกรด ค่าพีเอช 4.5-5.6 ชั้นดินลึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับการเจริญเติบโตของต้นชา

· การจำแนกประเภทเต๋ากวนยิน ·

ผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปของ Tieguanyin สามารถแบ่งคร่าวๆ ได้เป็น 3 ประเภท: กลิ่นหอมอ่อน กลิ่นหอมแรง และกลิ่นหอมแบบเก่า ตามระดับการหมักและกระบวนการผลิต

เตี๋ยวกวนอิมหอม

ประเภทของกลิ่นหอมมีรสชาติค่อนข้างเบา มีรสหวานเล็กน้อยที่ปลายลิ้น และมีแนวโน้มที่จะผลิตโดยเทคโนโลยีสมัยใหม่ และมีส่วนแบ่งตลาดที่ใหญ่ที่สุดในตลาด Tieguanyin ประเภทกลิ่นหอมมีสีเขียวซุปใสกลิ่นหอมมีกลิ่นหอมกลิ่นดอกไม้ชัดเจนและรสชาติกลมกล่อม

กลิ่นแรงแบบเถียวนยิน

รสเข้มมีรสกลมกล่อม หอมนาน และค่อนข้างหวาน เป็นผลิตภัณฑ์จากใบชาที่คั่วแล้วผ่านกรรมวิธี ติกวนอิมรสเข้มข้นมีลักษณะ "หอม ข้น กลมกล่อม และหวาน" มีสีเข้มและสว่าง น้ำซุปสีทอง กลิ่นหอมบริสุทธิ์ และรสชาติเข้มข้น

Chen Xiang พิมพ์ Tieguanyin

ชารสเฉิน หรือที่รู้จักในชื่อชาโบราณ ทำจาก Tieguanyin รสเข้มหรือรสอ่อนหลังจากเก็บรักษาเป็นเวลานานและผ่านกรรมวิธีซ้ำแล้วซ้ำอีก สีดำ อุดมไปด้วยน้ำซุป หวาน และกลมกล่อม พร้อมสัมผัสที่ขบเคี้ยวจากไม้กฤษณา

ลักษณะและรสชาติของมันใกล้เคียงกับชาผู่เอ๋อ ชาดำ และชาดำ และมีปริมาณน้ำฝนมากทั้งทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เทียนกวนหยินที่อบด้วยถ่านเป็นกลิ่นหอมของ Tieguanyin นี่เป็นขั้นตอนสุดท้ายของการเปลี่ยนคุณภาพของชาอู่หลงสำเร็จรูป ซึ่งเป็นกระบวนการคั่วของชา Tieguanyin ด้วยถ่าน เวลา ความถี่ และความร้อนของการคั่วขึ้นอยู่กับรสนิยมส่วนตัวและตลาด

ลักษณะของเต๋ากวนยิน

ต้นชา "เทียนเจ้าแม่กวนอิม" มีลักษณะบอบบางและผลผลิตไม่ใหญ่ จึงมีคำกล่าวที่ว่า "ดื่มแต่ไม่ปลูกก็ดี" และชา "เทียนเจ้าแม่กวนอิม" ก็มีค่ามากกว่าเช่นกัน

พืช Tieguanyin พันธุ์แท้เป็นไม้พุ่มที่มีความแข็งแรงของต้นไม้แผ่กิ่งก้านสาขาเฉียงวงรีรูปใบแทรกในแนวนอนขอบใบเบาบางและป้านผิวใบหยักหยักมีซี่โครงชัดเจน ย้อนกลับเล็กน้อย เล่ม มีโซฟิลล์หนา สีใบเป็นสีเขียวเข้มเรียบ โคนใบทื่อเล็กน้อย ปลายใบเว้าเล็กน้อย เอียงไปทางซ้ายเล็กน้อย หลบตาเล็กน้อย และตาอ่อนเป็นสีม่วงแดง จึงได้ชื่อว่าเป็นลูกพีชหางงอนแดง” ลักษณะหนึ่ง

แผ่นชา Tieguanyin มีความแข็งแรงและหนัก มีรูปร่างโค้งมนเล็กน้อย มีสีเขียวปนทราย สีดำหรือสีเขียวและมันเยิ้ม กลิ่นหอมของดอกไม้ชัดเจน

น้ำซุปเป็นสีส้มหรือสีทองใสและสว่าง ซุปชากลมกล่อม สด และยืดหยุ่น ด้านล่างของใบล้อมรอบด้วยใบไม้สีเขียวสีแดง นั่นคือ ขอบใบและขอบใบเป็นสีแดง ส่วนที่เหลือเป็นสีเขียว ส่วนสีเขียวเป็นสีเขียวมรกตและสีเหลืองเล็กน้อย และส่วนสีแดงสว่าง