安溪铁观音 把茶热饮看春秋，清茶一杯品人生

浮生不在铁观音茶语清香，注一湾水取一瓢铁观音茶，入壶出汤浓稠甜蜜。观而赏其妙，闻而悦其香。岁月如梭，有茶多好。

喝了那么多安溪铁观音茶，铭记那些走进心里的味道；遇过那么多人，不是谁都那么重要。

茶也被认为是修身养性的一种方式，它通过沏茶、赏茶、闻茶、饮茶、增进友谊，美心修德，学习礼法，是很有益的一种和美仪式。喝茶能静心、静神，有助于陶冶情操、更能去除杂念。

在闲暇的时光里，约上很久没见的好友坐下来天南地北的侃，谈谈生活，聊聊人生，好是一番意境。在浮躁的时代里，品茶的时光，是难得的清心坦然，让人活得有种出世的不争不抢之感。

一杯茶安溪铁观音，从烧水到开泡，再到细细地品尝，沉淀的是铁观音茶叶和自己的内心，当我举起茶杯的时候，茶汤里倒影的人是我，喝进嘴里的，也是我自己。第一杯让自己放慢脚步，慢慢去消化昨天的压力与烦恼，第二杯让自己放松，不去评判过去，也不断定明天，只享受这一分这一秒的香气，第三杯，调整好心态，把重复的昨天活成未知的明天。由于喝茶时所处的环境与喝铁观音茶时的心情不同，泡出来的茶滋味也会不太一样。

宁静时，烦躁时，快乐时，有所求等不同心情去喝时，都会有所不同，品茶的心情是至关重要的。

人与茶的关系，除了人的口感喜好与铁观音茶原真之味的相互吸引，更有一份感情的羁绊。每个人的茶杯里，都先装下感情，再倒入热茶，温暖着心房。

人与人的缘份，有时就像一盏茶铁观音，瞬间由暖转凉，有浓到淡，亦可以一饮而尽。再来回味，只有萦绕在嘴里的淡淡余香，低诉那段缘起的从前。生命中许多的相遇，都是过客和过客的交替，多少人希望留住姹紫嫣红的美好，可年华总是带给我们太多的遗憾，看着散去的缘分，感慨人生聚散无常。也许，人和人之间，隔着一段距离相看，才是最好，纵然到了最后成了陌路，也不会有太多的伤感。

或许是前世的相识才有今世的相知，或许是前世的相知才有今世的纠缠。我提佛前青灯，落入红尘，只为寻千年前那一世前缘。泡一壶茶，静品清茗，坐等花开，静看花落，只为寻一个人，等一段缘，你恰好来，我恰好在，水正合适，安溪铁观音茶也刚好，佛说，所有的遇见，都是前世的缘。

ชีวิตที่ลอยล่องไม่มีกลิ่นหอมของชา เทน้ำในอ่าวแล้วตักชาใส่หม้อ น้ำซุปก็ข้นหวาน ชมและชื่นชมความมหัศจรรย์ของกลิ่นและความสุขของกลิ่นหอมของมัน หลายปีผ่านไปและเป็นการดีที่จะดื่มชา

หลังจากดื่มชาไปมาก ฉันก็จำรสชาติที่เข้ามาในหัวใจได้ ได้เจอผู้คนมากมาย ไม่ใช่ทุกคนจะมีความสำคัญ

ชายังถือเป็นวิถีแห่งการฝึกฝนตนเองอีกด้วย เป็นพิธีกรรม ที่มีประโยชน์และสวยงามมากด้วยการทำชา การชื่นชมชา การดมกลิ่นชา การดื่มชา การเสริมสร้างมิตรภาพ การปลูกฝังคุณธรรม และการเรียนรู้มารยาท การดื่มชาสามารถนั่งสมาธิและทำให้จิตใจสงบ ช่วยปลูกฝังความรู้สึก และขจัดความคิดที่วอกแวก

เวลาว่างก็ชวนเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานมานั่งคุยเรื่องชีวิตกับชีวิตอารมณ์ดี๊ดี ในยุคที่เร่งรีบ ช่วงเวลาแห่งการชิมชานั้นบริสุทธิ์และสงบซึ่งหาได้ยาก ซึ่งทำให้ผู้คนใช้ชีวิตด้วยความรู้สึกโต้แย้งที่เถียงไม่ได้

ชาหนึ่งถ้วย ตั้งแต่ต้มน้ำจนถึงต้ม ชิมรสให้ละเอียด ตกตะกอนใบชาและหัวใจ เมื่อฉันยกถ้วยน้ำชา คนที่สะท้อนอยู่ในซุปชาคือฉัน และฉันเองที่ดื่มชา ในปากของฉันเอง ถ้วยแรกช่วยให้คุณช้าลงและค่อยๆ ย่อยความเครียดและปัญหาของเมื่อวาน ถ้วยที่สองช่วยให้คุณผ่อนคลาย ไม่ตัดสินอดีต หรือกำหนดวันพรุ่งนี้ เพียงแค่เพลิดเพลินไปกับกลิ่นหอมของนาทีและวินาทีนี้ ถ้วยที่สาม ปรับ ความคิดและดำเนินชีวิตซ้ำเมื่อวานนี้เป็นวันพรุ่งนี้ที่ไม่รู้จัก เนื่องจากสภาพแวดล้อมที่คุณดื่มชานั้นแตกต่างจากอารมณ์เมื่อคุณดื่มชา รสชาติของชาที่ชงก็จะแตกต่างกันด้วย

เมื่อคุณสงบ เมื่อคุณหงุดหงิด เมื่อคุณมีความสุข เมื่อคุณอยู่ในความต้องการ ฯลฯ เมื่อคุณดื่มในอารมณ์ต่าง ๆ มันจะแตกต่างกัน อารมณ์ของการชิมชามีความสำคัญมาก

ความสัมพันธ์ระหว่างผู้คนกับชา นอกเหนือจากแรงดึงดูดระหว่างความชอบของผู้คนและรสชาติดั้งเดิมของชาแล้ว ยังเป็นความผูกพันทางอารมณ์อีกด้วย ถ้วยชาของทุกคนเต็มไปด้วยความรู้สึกก่อน แล้วจึงค่อยรินชาร้อนให้อุ่นใจ

ชะตากรรมระหว่างผู้คนบางครั้งเหมือนกับถ้วยชา ซึ่งเปลี่ยนจากอุ่นเป็นเย็นในทันที จากเข้มเป็นอ่อน และสามารถจิบได้ในครั้งเดียว หลังจากหวนคิดถึงก็มีเพียงกลิ่นหอมจาง ๆ ที่ติดอยู่ในปาก กระซิบเกี่ยวกับที่มาของอดีต การเผชิญหน้าในชีวิตมากมายเป็นการสลับกันของผู้สัญจรไปมา มีกี่คนที่หวังจะรักษาความงดงามของสีสันไว้ แต่ปีก็มักจะทำให้เราเสียใจมากเกินไป มองดูชะตากรรมที่หายไปเรารู้สึกว่าชีวิต เป็นสิ่งไม่เที่ยง บางที เป็นการดีที่สุดที่จะพบกันอยู่ห่าง ๆ ระหว่างผู้คนแม้ว่าพวกเขาจะกลายเป็นคนแปลกหน้าในท้ายที่สุดก็จะไม่มีความโศกเศร้ามากเกินไป

บางทีอาจเป็นความคุ้นเคยของชีวิตในอดีตที่นำไปสู่การรู้จักกันในชีวิตนี้และบางทีความคุ้นเคยของชีวิตที่ผ่านมาอาจนำไปสู่การพัวพันของชีวิตนี้ ข้าพเจ้ายกตะเกียงสีน้ำเงินขึ้นหน้าพระพุทธองค์แล้วตกไปในผงธุลีสีแดงเพียงเพื่อจะพบเขตแดนแห่งชีวิตนั้นเมื่อพันปีที่แล้ว ชงชา จิบชาใสๆ นั่งรอดอกไม้บาน ชมดอกไม้ร่วง เพียงเพื่อตามหาใครสักคน รอชะตากรรมที่แน่นอน เธอมาแน่ ฉันอยู่นี่ น้ำเปล่า พระพุทธเจ้าตรัสว่า การพบกันทั้งหมดเป็นชะตากรรมของชาติที่แล้ว