铁观音茶文化

铁观音茶文化，朴实无华，韵味悠远，一场初春的雨水，沿着岁月更替的罅隙，涉过喧嚣的拥塞与春寒，终于从春的枝头缓缓剥离。初春的心事，化作漫天翡绿的绵密，一寸寸，濡湿了季节的罗裙，清凉的气息，似初初剥落的莲子，带着无可比拟的香滑和微润幽沁入心，素锦时年，谁乱了妖娆，背上行囊，

在漫漫红尘中行走，铁观音茶文化便是我心底最深的一抹眷念，不可抛弃，许多次想远离尘世的淡漠风烟，远离寂寞，却发现，无论我走得多么遥远，无论我经历过多少艰难，我永远也离不开我头顶的这方天空，我脚下的这块土地。我的青春里，不仅仅是寂寞而已，我的铁观音茶文化，在我心底，是柔柔的暖暖的忆念，在我的世界，我的雅茶文化，与寂寞有染与爱有关，在这个世界，我既是寂寞的少年，又是被人深爱的少年，就如我深爱我的安溪铁观音茶文化，她就像我的红颜，我微笑我欢喜的时候陪我回忆，我悲伤我流泪的时候给我安慰，我一直都被人深爱着，正如我写着如此让人心疼的铁观音茶文化，这个城市的天空，被水湄和烟青包裹着，如梦还幻。

好茶如好言，朴实无华韵味悠远，晓起的晨风，踩着不绝于耳的唼喋破窗而入，似有隔年的檐雨滴答，叩响那一树泊窗的玉兰，葱郁的枝叶间，雪色的花朵，零零落落开了又合，恍然惊觉，又是一度寒烟翠，一阵微风飘过淡淡的梨花香，天边流云舒卷，眸中映出的清冷采集着随风飘忽的薄云，时而暗想，等到一季又一季的流光，百转千回后，这盛极一时的青春，又会是何种场景，纸上的流年映射于烟水脉脉里，在悄然无人的时候折柳而歌，看隔岸盛开的桃花，随风拂摆含羞的凝香，宛如旧时风月里明媚的妆颜，摇曳满目过往凄美的云烟，绚丽于初春的青衣江畔，迷离这青春的雨季。

不声不响喝下两壶雅茶，微微肚胀意犹未尽，天赐香茶清我心，独自牛饮，心知肚明。从早到晚饮茶，五脏六腑好像在领略不同风景。古碗盛茶，眼前犹如一池浪漫的春水，心欲跃入清丽的茶中。青瓷观茶，从头到脚一览无遗，亭亭玉立。雅茶一接到手，犹如揭开新娘盖头，最美的药是茶，久饮必然身心净化，富而无福之人常醉美酒，富而有福之人常品好茶。

铁观音好茶如好言，朴实无华，韵味悠远，再回首天空，阴霾已经悄悄散去，青涩的烟雨早已停息。与雅茶文字缠绵，轻轻地敲打着键盘，每一下都敲到了自己心里，一字一句都是心疼的期许，幸福在哪里，在寂寞无处停歇的时候，我无从可知，我深爱着我的铁观音茶文字，有人也深爱着我，我不寂寞，只是偶尔会感到孤单，一个人的时候，望着天空，手里握着竹笔，也许就能找到内心的答案，这青涩得绝美的青春，何处是晴天，我想我深爱的雅茶文字会告诉我，只要心里有阳光，只要心里有爱，那么无论在什么时候，无论在什么地点，都能让寂寞开出绚烂的花，茶有滋味，

有香味有韵味，盖碗铁观音端在手，如与小家碧玉相厮守，别无所求，铁观音好象大家闺秀，点点滴滴，尽露风流，品陈年普洱，象杯鹿血，茶烟似画，下喉如丝绸。从古到今饮普洱的习惯，喝得唏哩呼噜，悟到惊天动地，安溪铁观音好茶如好言，朴实无华，韵味悠远，一旦溶入水中，即会释放出惊人的魅力，铁观音茶香似烟花绽放，瞬间感动终生难忘。

วัฒนธรรมชาที่สง่างามเรียบง่ายไม่โอ้อวดมีเสน่ห์ยาวนานต้นฤดูใบไม้ผลิตามช่องว่างระหว่างการเปลี่ยนแปลงของปีลุยผ่านความเร่งรีบและคึกคักของความแออัดและฤดูใบไม้ผลิที่หนาวเย็นและในที่สุดก็ช้า ปอกเปลือกออกจากกิ่งก้านของฤดูใบไม้ผลิ ความคิดของต้นฤดูใบไม้ผลิกลายเป็นสีเขียวมรกตหนาทึบทีละนิ้วกระโปรง Luo ที่เปียกโชกลมหายใจเย็น ๆ เหมือนเมล็ดบัวที่ปอกเปลือกในตอนต้นด้วยกลิ่นหอมที่หาที่เปรียบมิได้และความสงบสุขในหัวใจธรรมดา Jin Shinian ที่วุ่นวายและมีเสน่ห์ ถือกระเป๋า

เดินอยู่ท่ามกลางฝุ่นผงสีแดงยาว วัฒนธรรม Yacha เป็นความคิดถึงที่ลึกที่สุดในใจฉันซึ่งไม่อาจละทิ้งได้ หลายครั้งที่อยากจะอยู่ห่างจากโลกที่ไม่แยแสและอยู่ห่างจากความเหงา แต่กลับพบว่า ไม่ว่าฉันจะอยู่ไกลแค่ไหน ไป ไม่ว่าฉันจะเจออะไรหนักหนา ฉันก็ไม่มีวันทิ้งท้องฟ้าไว้เหนือหัวและผืนดินใต้เท้าของฉัน ในวัยเยาว์ของฉัน ไม่ใช่แค่ความเหงา วัฒนธรรมชาที่สง่างามของฉัน ในใจของฉัน เป็นความทรงจำที่นุ่มนวลและอบอุ่น ในโลกของฉัน วัฒนธรรมชาที่สง่างามของฉัน เกี่ยวข้องกับความเหงา เรื่องชู้สาว และความรัก ในโลกนี้ ฉันทั้งคู่ เด็กชายโดดเดี่ยวและเด็กชายผู้เป็นที่รักยิ่ง เช่นเดียวกับที่ฉันรักวัฒนธรรมชาที่สง่างามของฉัน เธอเป็นเหมือนความงามของฉัน ฉันยิ้มและจดจำกับฉันเมื่อฉันมีความสุข เมื่อฉันเศร้า ฉันปลอบโยนฉันเมื่อฉันร้องไห้ ฉัน ได้รับความรักอย่างลึกซึ้งเสมอมา เช่นเดียวกับที่ฉันเขียนเกี่ยวกับวัฒนธรรม Yacha ที่น่าวิตกเช่นนี้ ท้องฟ้าของเมืองนี้ที่ปกคลุมไปด้วยน้ำและควันเป็นเหมือนความฝัน

ชาที่ดีเปรียบเสมือนคำพูดที่ดี เรียบง่าย ไม่โอ้อวด มีเสน่ห์ยาวนาน สายลมยามเช้าที่พัดโชยมาในยามเช้า เหยียบย่ำพูดไม่รู้จบ ทุบหน้าต่างเหมือนหยาดฝนจากชายคาของปีหน้า เคาะประตู แมกโนเลียบนต้นไม้และหน้าต่าง ท่ามกลางกิ่งไม้และใบไม้อันเขียวชอุ่ม ดอกไม้สีเหมือนหิมะ กระจัดกระจายเปิดและปิด ทันใดนั้นก็ตระหนักว่ามันเป็นควันเย็นและสีเขียวอีกครั้ง สายลมที่พัดผ่านกลิ่นหอมจาง ๆ ของดอกแพร์ ท้องฟ้าหมุนไป เมฆก็กลิ้ง และความหนาวเย็นที่สะท้อนในดวงตาก็ล่องลอยไปกับสายลม เมฆบาง ๆ บางครั้งก็แอบคิด เมื่อสตรีมฤดูกาลแล้วฤดูกาลเล่า หลังจากร้อยรอบ หนุ่มคนนี้จะเฟื่องฟูเป็นภาพแบบไหน เมื่อคนพับต้นหลิวร้องเพลงมองดูดอกพีชที่บานสะพรั่งอีกด้านหนึ่ง กลิ่นหอมอายปลิวไปตามลม เฉกเช่น เมคอัพสว่างไสวในสายลมและเดือนเก่าที่พลิ้วไหวผ่านเมฆครึ้มในอดีต งดงามในต้นฤดูใบไม้ผลิริมแม่น้ำ Qingyi ทำให้ที่นี่เบลอ หน้าฝนของหนุ่มๆ

ฉันดื่มชาหรูหราไปสองหม้อโดยไม่ส่งเสียง ท้องของฉันก็บวมเล็กน้อย แต่ฉันก็ยังไม่พอใจ พระเจ้าส่งชาหอมกรุ่นมาเพื่อชำระจิตใจของฉัน ดื่มชาตั้งแต่เช้าจรดค่ำ อวัยวะภายในดูเหมือนจะเพลิดเพลินกับทัศนียภาพที่แตกต่างกัน ชามน้ำชาโบราณเป็นเหมือนสระน้ำแร่แสนโรแมนติกที่อยู่ตรงหน้าคุณ และคุณต้องการที่จะกระโดดลงไปในชาที่สวยงาม ดูชาศิลาดลตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าเพรียวบาง ทันทีที่ได้รับชาก็เหมือนยกผ้าคลุมเจ้าสาวขึ้น ยาที่สวยที่สุดคือชา การดื่มเป็นเวลานานจะทำให้ร่างกายและจิตใจบริสุทธิ์ คนรวยและโชคร้ายมักจะเมาไวน์ชั้นดี และคนรวยและคนโชคดีมักจะดื่มชาดีๆ

ชาที่ดีเปรียบเสมือนคำพูดที่ดี เรียบง่าย ไม่โอ้อวด มีเสน่ห์ยาวนาน มองย้อนกลับไปที่ท้องฟ้า หมอกจางๆ จางๆ หมอกสีเขียวและฝนหยุดไปนานแล้ว วนเวียนอยู่กับคำพูดของยาชา เคาะแป้นเบาๆ ทุกครั้งที่บีบหัวใจ ทุกคำพูดเป็นความหวังที่ขมขื่น ความสุขอยู่ที่ไหน เมื่อความเหงาไม่มีที่หยุด ไม่มีทางรู้ รักมันอย่างสุดซึ้ง ข้อความของฉัน Yacha ใครบางคนก็รักฉันอย่างสุดซึ้ง ฉันไม่เหงา แต่บางครั้งฉันรู้สึกเหงา เมื่อฉันอยู่คนเดียว แหงนมองท้องฟ้า ถือปากกาไม้ไผ่อยู่ในมือ บางทีฉันอาจพบค�าตอบในหัวใจของฉัน สวยงาม หนุ่มน้อยวันแดดออก ฉันคิดว่าข้อความ Yacha อันเป็นที่รักจะบอกฉันว่าตราบเท่าที่ยังมีแสงตะวันในดวงใจ ตราบใดยังมีรักอยู่ในใจ ไม่ว่าเมื่อไร ที่ไหน ก็เปิดความเหงาได้ . ดอกไม้งามบานชารสชาติดี

มีกลิ่นหอมและเสน่ห์ และชาดอกไม้ในชามอยู่ในมือ เหมือนกับอยู่กับ Xiaojiabiyu ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ Tieguanyin เป็นเหมือนผู้หญิง ทุกบิตเต็มไปด้วยความโรแมนติก ชิมผู่เอ๋อเก่า เหมือนเลือดกวางหนึ่งถ้วย , ควันชา เหมือนภาพวาด ลำคอล่างเป็นเหมือนไหม ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน นิสัยการดื่มผู่เอ๋อร์ คือ การกรน กรน และตระหนักว่าโลกกำลังสั่นสะเทือน ชาที่ดีเปรียบเสมือนคำพูดที่ดี เรียบง่าย ไม่โอ้อวด และมีเสน่ห์อยู่นาน กาลครั้งหนึ่ง ละลายน้ำจะปล่อยเสน่ห์อัศจรรย์ ประทับใจไปชั่วชีวิต