冬天适合喝一杯铁观音茶

一杯铁观音茶在手，温暖的是自己的心。两杯茶对望，冷落的是天上的月。

有知音在旁，便是茶香胜酒香。安溪铁观音茶似乎更应该属于月影婆娑或者霪雨霏霏的冷夜，无声的世界里，双目对望就是最丰富的言语。茶也有浓到化不开的时候吗？如果不是，为何有氤氲出现在你的眼神里，久久不曾散去……

茶与岁月相守，成就了陈香，成就了药性。茶与人的相守，沉淀了落寞时光，一旦遇水而发，解得了哀愁解得了心忧。只是，是谁的手掰开了茶的旧貌，又是谁的手绽放了茶的新容？

铁观音茶里有香茶外有音，如果品得了茶香听得懂茶外之音，何须弹奏“凤求凰”，一个是司马相如，一个是卓文君。

“山之高，月出小。月之小，何皎皎，我有所思在远道。一日不见兮，我心悄悄。”

借我一点你的时光吧，好让我手捧山之灵宝地之灵根，以山泉的甘洌冲泡一杯暖暖的茶，滋润你干涸的心田，真的不需要多说什么，你的珍惜就是对我最好的感激。然后，一任婆娑的树影在身后一点点的挪走……

如果世间真有忘情水，并以寂寞为冰，久久封住不能解冻，又有谁能知冷冷的冰心里会不会有一点点暖暖的渴望？如果你遇到了，请把这冰带回家，以炭火慢慢融化，待沸腾后泡一杯茶放于眼前，看叶片翻滚如轻吟如曼舞，品一口清冽似冰冻，抬头看看孤单的月亮仍然安静的挂在天上，突然间大悟，这水，冰冻着自己实在是不得已，它只是在等待属于它的安溪铁观音茶。

于是，泪落在炭火上，发出轻微的滋滋的声音，仿佛是在说，看光阴如梭，看相思易老。只是没有想到，自己精心收藏的茶，也有属于自己的另一半。

借我一点你的时光吧，好让我把月亮放得低些再低些，最好是池塘边或花影下，当你踏着微光走近我的身旁，任池塘里的月儿荡漾，任花影下的月儿含羞。

热闹而喧哗固然不可多得，安于一隅亦非心之所往，唯心所往之，才能安然若素。

ถ้วยชา Tieguanyin ในมือจะทำให้หัวใจของคุณอบอุ่น ชาสองถ้วยมองหน้ากัน และดวงจันทร์บนท้องฟ้าถูกทิ้งให้อยู่ในความหนาวเย็น

กับเพื่อนสนิท กลิ่นหอมของชาดีกว่ากลิ่นหอมของไวน์ ดูเหมือนว่าชาควรจะเป็นของคืนอันหนาวเหน็บของดวงจันทร์และสายฝน ในโลกที่เงียบงัน การมองหน้ากันเป็นภาษาที่ร่ำรวยที่สุด มีเวลาไหมที่ชาแรงเกินกว่าจะละลาย? ถ้าไม่ทำไมหมอกถึงมาเข้าตาแล้วไม่หายอีกนาน...

ชาคงอยู่นานหลายปี และบรรลุผลสำเร็จของเฉินเซียงและสรรพคุณทางยา ความสัมพันธ์ระหว่างชากับผู้คนได้เร่งเร้าเวลาเหงา เมื่อเจอน้ำ ก็คลายความเศร้าโศกและความกังวลได้ มันเป็นเพียงมือของใครที่ทำลายรูปลักษณ์เก่าของชาและมือของใครที่เบ่งบานรูปลักษณ์ใหม่ของชา?

ในชามีกลิ่นหอมและมีเสียงนอกชาหากคุณสามารถลิ้มรสกลิ่นหอมของชาและเข้าใจเสียงภายนอกชาทำไมคุณต้องเล่น "Feng Qiuhuang" หนึ่งคือ Sima Xiangru และ อีกคนคือ Zhuo Wenjun

"ภูเขาสูง ดวงจันทร์มีขนาดเล็ก ดวงจันทร์มีขนาดเล็ก เฮ่อ เจียวเจียว ฉันมีความคิดและอยู่ห่างไกล ถ้าฉันไม่ได้พบคุณหนึ่งวัน หัวใจของฉันก็เงียบ"

ให้เวลาฉันหน่อย เพื่อฉันจะได้ถือรากวิญญาณของสมบัติทางจิตวิญญาณของภูเขาไว้ในมือ ชงชาอุ่นๆ สักถ้วยด้วยความหวานของน้ำพุบนภูเขา และหล่อเลี้ยงหัวใจที่แห้งแล้งของคุณ ฉันไม่ จำเป็นต้องพูดมากกว่านี้ Cherish คือความกตัญญูที่ดีที่สุดสำหรับฉัน แล้วเงาต้นไม้หมุนไปทีละน้อย...

หากมีน้ำแห่งความหลงลืมในโลก และความเหงาถูกใช้เป็นน้ำแข็ง ปิดผนึกไว้เป็นเวลานานและไม่สามารถละลายได้ ใครจะรู้ว่าน้ำแข็งเย็นยะเยือกจะมีความปรารถนาอันอบอุ่นเล็กน้อยหรือไม่? หากเจอ โปรดนำน้ำแข็งนี้กลับบ้านแล้วละลายช้าๆ ด้วยไฟถ่าน ต้มเสร็จแล้วชงชาใส่หน้า ดูใบไม้ม้วนตัวเหมือนสวดมนต์เหมือนผู้ชายร่ายมนตร์ จิบน้ำใสราวกับน้ำแข็ง แหงนหน้ามองดูความเหงา พระจันทร์ยังคงแขวนอยู่บนท้องฟ้าอย่างเงียบงัน ทันใดนั้นก็ตระหนักว่าน้ำที่เย็นเยือกนี้เอง เป็นเพียงทางเลือกสุดท้ายจริงๆ ก็แค่รอน้ำชาเท่านั้น

น้ำตาก็ไหลลงสู่เตาถ่าน ส่งเสียง zizi เล็กน้อย ราวกับจะพูดว่า ดูเวลาผ่านไป เฝ้าดูความรักที่เริ่มแก่เฒ่า ฉันไม่ได้คาดหวังว่าชาที่ฉันเก็บอย่างระมัดระวังจะมีอีกครึ่งหนึ่งของฉันด้วย

ให้เวลาฉันสักนิด เพื่อฉันจะได้วางดวงจันทร์ให้ต่ำลง ข้างสระน้ำหรือใต้ร่มเงาของดอกไม้ เมื่อเธอเดินเข้ามาใกล้ฉันท่ามกลางแสงสลัว ให้ดวงจันทร์ในสระกระเพื่อม พระจันทร์ภายใต้ร่มเงาของดอกไม้ใด ๆ ที่อาย

มีชีวิตชีวาและมีเสียงดังนั้นหายากอย่างแน่นอนและไม่ใช่สิ่งที่หัวใจต้องการจะอยู่ในมุมห้อง